Op een koude winterochtend in Amsterdam krijgen we toch even een zomervakantiegevoel. Op een parkeerplaats staat namelijk een Renault 9. Een auto die je eigenlijk alleen nog tegenkomt als je op reis gaat naar een warm, zuidelijk oord. De laatste keer dat we er een tegenkwamen in Nederland kunnen we ons niet eens meer herinneren. Daar moeten we dus even een fotostop voor maken!

Het gespotte exemplaar

We zien hier om precies te zijn een Renault 9 GTL van faceliftmodeljaar 1987, het laatste model voor Europa. Afgezien van de lekke achterband lijkt dit exemplaar er nog erg goed uit te zien. De hoeveelheid straatvuil en onkruid rond de auto doet wel vermoeden dat hij hier al een tijd staat. Street View-beelden bevestigen dat, want op de beelden van afgelopen augustus staat hij hier ook al. Dan nog met lucht in alle banden.

Wat ook opvalt is het kenteken, een Frans oldtimerkenteken van de achteraf uitgegeven soort. Dat doet toch vermoeden dat de auto van een liefhebber is, of is geweest. Waarom de (wellicht vrij recent geïmporteerde) Fransoos al maandenlang zo bij een Nederlands garagebedrijf staat, is slechts te raden.

Over de Renault 9

De Renault 9 vormt een tweeling met de Renault 11. Het gaat eigenlijk om één auto, waarvan de vierdeurs sedanversie Renault 9 werd genoemd en de drie- en vijfdeurs hatchback als Renault 11 door het leven ging. De Renault 9 kwam als eerste op de markt, eind 1981. Nog op tijd om mee te doen aan de Auto van het Jaar-verkiezing van 1982… en die te winnen! De Renault 11 werd in 1983 aan het aanbod toegevoegd.

De R9 en R11 vulden het gat tussen de Renaults 5 en 14, maar waren ook meteen de vervanger voor die laatste. Beide auto’s werden ontworpen door de bekende Robert Opron. Omdat de ronde vormgeving van de R14 niet werd gewaardeerd door het publiek, koos hij voor de Renault 9 en 11 juist voor een zeer strakke, traditionele vormgeving.

De techniek van de Renault 9

Onder het traditionele uiterlijk zat wel moderne techniek. Zo had de compacte Renault al moderne voorwielaandrijving en een dwarsgeplaatste motor. Begin jaren ’80 was dat nog niet vanzelfsprekend. De Renault 9 was ook de eerste auto in zijn klasse met een boordcomputer met gesproken mededelingen.

Het motorenaanbod bestond bij introductie wel uit relatief oude motoren met 1,1- en 1,4-liter inhoud. In 1983 kwam daar een moderne 1,7-litermotor bij, ontwikkeld in samenwerking met Volvo. In de loop van de productie bestond het gehele motorenaanbod uit moderne motoren met brandstofinjectie en wat meer vermogen. Over vermogen gesproken, de Turbo-uitvoeringen zorgden voor de nodige sportiviteit.

Verschillende facelifts voor Renault 9 en 11

Hoewel de R9 en R11 dus eigenlijk dezelfde auto waren, werden ze wel als afzonderlijke modellen gepositioneerd. De facelifts voor beide modellen liepen ook niet gelijk. Zo kreeg de Renault 9 voor modeljaar 1986 het front dat de Renault 11 al vanaf het begin had. Hoewel, sommige uitrustingsniveaus bleven het oorspronkelijke front houden. Ook in het dashboardontwerp waren de R9 en R11 verschillend. De facelift voor modeljaar 1987 kregen beide modellen wel tegelijkertijd.

Eén opvolger voor Renault 9 en 11

De Europese productie stopte in 1989. De modellen werden toen definitief opgevolgd door de een jaar eerder geïntroduceerde Renault 19, die ook weer werd geleverd als sedan en hatchback.

Carrière buiten Europa

De Renault 9 en 11 hadden ook een carrière buiten Europa. Zo werd de auto via een samenwerking met AMC ook geleverd in Noord-Amerika. Met wat uiterlijke aanpassingen om aan de daar geldende regelgeving voor bumpers en verlichting te voldoen, werden de R9 en R11 daar verkocht als respectievelijk de Alliance en Encore. Bijzonder was dat de Alliance ook leverbaar was als tweedeurs sedan en zelfs cabriolet, carrosserievormen die buiten Amerika niet werden geleverd.

Turkse Renault 9 (en 11)

Ook in Zuid-Amerika en enkele Aziatische landen stond de Renault 9/11 in de prijslijsten. De auto werd daar ook lokaal geproduceerd. Die versies weken nauwelijks af van het Europese model. Anders was dat in Turkije, dat de auto produceerde voor de Noord-Afrikaanse markten. Aanvankelijk volgde de Turkse productie de Europese, met als belangrijkste verschil dat facelifts pas later werden doorgevoerd.

Met name de Renault 9 was in Noord-Afrika echter zo populair, dat de Turkse productie nog tot 2000 doorging. Daarvoor onderging het model in 1997 nog een laatste, marktspecifieke facelift. De Renault 11 kreeg die facelift echter al in 1993 en de Turkse productie van de hatchback stopte alvast in 1995.