Gordon en Keeble

De naamgevers van het merk zijn John Gordon en Jim Keeble. Eerstgenoemde was een van de oprichters van het merk Peerless (‘weergaloos’), dat van 1957 tot 1960 sportauto’s produceerde met een zelf ontwikkeld buizenframe en de aandrijflijn van de Triumph TR3. Maar met nog geen 350 gebouwde auto’s was Peerless geen ‘weergaloos’ succes.

“Gordon en Keeble ontwikkelden een nieuw chassis, lieten Giorgetto Giugiaro een fraaie carrosserie ontwerpen, die Bertone vervolgens bouwde”

Chevrolet, Bertone, Giugiaro

In 1959 bouwde Gordon samen met Keeble voor een Amerikaanse luchtmachtpiloot de Gordon GT, eigenlijk een Peerless met een V8-motor uit de Chevrolet Corvette. De mannen zagen wel brood in zo’n auto en ontwikkelden een nieuw chassis van vierkante buizen, met onafhankelijke voorwielophanging en schijfremmen rondom. Dat werd verscheept naar Bertone. Daar ontwierp Giorgetto Giugiaro, die als prille twintiger chef-designer van Bertone was, een fraaie carrosserie. Dat deed hij ook overigens ook voor Alfa Romeo en andere Italiaanse merken en de gelijkenis met de Gordon, zoals de auto werd genoemd, is treffend. Bertone bouwde de carrosserie van staal op het Gordon-onderstel.

Genève, Detroit en Londen

De Gordon stond in maart 1960 op de stand van Bertone op de Autosalon van Genève en dat najaar natuurlijk ook op de London Motor Show. De auto werd in de tussentijd getoond aan het Chrysler-management in Detroit, dat bereid was 5,4-liter Corvette V8-motoren én transmissies te leveren.

“Het prototype stond al in 1960 op de autoshows, maar pas in 1964 ging de Gordon-Keeble in beperkte oplage in productie”

Kunststof carrosserieën

Voor de productie schakelde Gordon-Keeble, zoals de merknaam inmiddels luidde, over op kunststof carrosserieën, die het gerenommeerde Londense carrosseriebedrijf Williams & Pritchard vervaardigde volgens het Giugiaro-ontwerp.

1964: eindelijk in productie

Pas in 1964 ging de Gordon-Keeble in beperkte oplage in productie. Maar door problemen met toeleveranciers raakte het geld van de kleine autofabrikant al snel op en na slechts negentig exemplaren stopte de productie van de Gordon-Keeble GK1. In 1966 werden nog een stuk of tien auto’s gebouwd en de laatste werd in 1967 opgebouwd uit reserveonderdelen.

“De kwaliteit van de Gordon-Keeble was hoog. Van de ongeveer honderd geproduceerde exemplaren zouden er nog ongeveer negentig bestaan”

Aircraft standards

Ondanks het ongelukkige verloop van de productie – de Gordon-Keeble werd eerst in Slough gebouwd, toen in Eastleigh en uiteindelijk in Southampton – was de kwaliteit hoog. De makers streefden onder het motto ‘The car that was built to aircraft standards’ naar luchtvaartkwaliteit. Van de ongeveer honderd geproduceerde Gordon-Keebles GK1 zouden er nog ongeveer negentig bestaan, waarvan verreweg de meeste ook in rijdbare staat.

Schildpad

Dat een auto met zo’n grote motor en hoogstaande prestaties een schildpad als logo meekreeg, is waarschijnlijk een gevalletje Britse humor. Toen van de eerste auto publiciteitsfoto’s werden gemaakt, verscheen ook een schildpad voor de lens van de fotograaf. Gordon en Keeble zagen er de humor wel van en besloten dat dat beest een prima logo zou zijn voor hun Gran Turismo.

“Dat een auto met zo’n grote motor en hoogstaande prestaties een schildpad als logo meekreeg, is waarschijnlijk een gevalletje Britse humor”