Compact car

Terwijl de Amerikaanse auto’s steeds maar groter werden, groeide ook de vraag naar kleinere Europese auto’s, die veelal als tweede auto werden gebruikt. Vooral de Volkswagen Kever was populair. Het relatief kleine American Motors had het zogenoemde ‘compact car’-segment ‘geopend’ en de Grote Drie – General Motors, Ford en Chrysler – volgden rond 1960. Chrysler en Ford introduceerden kleinere, conventionele modellen, maar General Motors gooide het met de Chevrolet Corvair over een heel andere boeg.

“General Motors gooide het met zijn nieuwe compacte auto, de Chevrolet Corvair, over een heel andere boeg”

Diverse patenten

De Corvair was naar Amerikaanse begrippen niet alleen compact, hij had ook de motor ‘aan de verkeerde kant’. De zelfdragende carrosserie was ruim vierenhalve meter lang en 1,7 meter breed en achterin hing een luchtgekoelde ‘platte’ aluminium zescilindermotor. De Corvair was rondom voorzien van onafhankelijke wielophanging – met pendelassen achter – en de banden waren relatief breed en laag.

Enthousiaste ontvangst

De pers ontving de Corvair enthousiast. Het gezaghebbende automagazine Motor Trend noemde de nieuwe Chevrolet zelfs ‘auto van het jaar’ en Time Magazine plaatste de Corvair op de cover. De compacte Chevrolet sloeg aan, want Chevrolet verkocht er binnen zes jaar ongeveer een miljoen.

“De Corvair was naar Amerikaanse begrippen niet alleen compact, hij had ook de zescilindermotor achterin en pendelassen achter”

Motor achterin

Het feit dat de motor achterin was gemonteerd, deerde nog niemand, aangezien er meer auto’s waren met de motor achterin. Behalve de populaire Volkswagen ook ‘tweede autootjes’ als de Porsche 356 en de Renault Dauphine.

In bedwang

Oorspronkelijk had de Corvair een bescheiden vermogen van 60 kW (81 pk), maar Chevrolet voorzag de auto van steeds sterkere motoren – latere turboversies leverden ruim twee keer zoveel vermogen. De lichte en compacte Corvair werd steeds populairder bij sportieve rijders, maar de pendelassen voldeden steeds minder. Al vanaf 1962 bood Chevrolet daarom allerlei onderstelcomponenten aan die de pendelassen in bedwang moesten houden.

Ford Mustang…

In 1964 verscheen de Ford Mustang en in 1965 verscheen de tweede generatie van de Corvair, met onder meer een nieuwe onafhankelijke achterwielophanging, geïnspireerd op die van de Corvette. En ook de tweede generatie werd enthousiast door de pers ontvangen.

… en Ralph Nader

Intussen had Ralph Nader, een Amerikaanse ‘consumentenman’, in 1965 een boek gepubliceerd waarin hij de vloer aanveegde met de Corvair – let wel, die van de eerste generatie – die vanwege zijn achterin geplaatste motor en zijn pendelassen een levensgevaarlijk weggedrag zou hebben. De verkoop van de Corvair stortte in – natuurlijk ook mede door de concurrentie van de Ford Mustang – en Chevrolet stopte met de doorontwikkeling van de Corvair. In 1969 stopte de productie helemaal.

“De komst van de Ford Mustang en het boek van ‘consumentenman’ Ralph Nader deden de Chevrolet Corvair nagenoeg de das om”

Rechtszaken

General Motors had al talloze processen aan zijn broek van bestuurders die met de Corvair waren gecrasht en daarvan de auto de schuld gaven. Op basis daarvan schreef Nader zijn boek Unsafe at any speed. De zaak kwam zelfs aan de orde in het Amerikaanse congres, wat uiteindelijk leidde tot strengere veiligheidswetgeving voor auto’s.

’Juist veiliger’

In 1972 verscheen een rapport van een overheidscommissie waarin werd gesteld dat de Corvair van de eerste generatie niet onveiliger was dan andere auto’s die in die periode verkocht werden. Sterker nog: hij zou zich positief onderscheiden ten opzichte van onder meer de Volkswagen Kever en de Renault Dauphine. ’t Is natuurlijk maar hoe hoog je de lat legt… John DeLorean, destijds General Manager van Chevrolet, erkende later in zijn eigen boek, On a clear day you can see General Motors, echter dat Ralph Nader geen ongelijk had…

“John DeLorean, destijds General Manager van Chevrolet, erkende later dat Ralph Nader geen ongelijk had…”