Exclusief merk

Vóór de Tweede Wereldoorlog was Alfa Romeo een zeer exclusief merk, met talloze racesuccessen op het palmares. Racesuccessen oogstte het merk ook na de oorlog nog volop, maar vanaf de jaren vijftig richtte Alfa Romeo zich meer op de serieproductie van sportieve middenklassers. Bijvoorbeeld de 1900 – inspiratiebron voor de Alfa Romeo 156 – en de Giulia.

Bergafwaarts

Met de karakteristieke Giulia van de jaren zestig en zeventig had Alfa Romeo groot verkoopsucces, maar daarna ging het bergafwaarts met het merk. Alfa Romeo zat al sinds de economische crisis van de jaren dertig in een conglomeraat waarin de Italiaanse overheid noodlijdende bedrijven op de been hield. In de jaren tachtig waren de problemen bij het conglomeraat zo groot, dat het werd ontmanteld. Alfa Romeo had ook grote problemen – denk maar aan de Alfasud van de jaren zeventig en tachtig. Uiteindelijk kwam het merk in 1986 in handen van Fiat.

“Alfa Romeo zat al sinds de economische crisis van de jaren dertig in een conglomeraat waarin de Italiaanse overheid noodlijdende bedrijven op de been hield”

Alfa Romeo 156: schot in de roos

In 1997 kwam de Alfa Romeo 156 op de markt. Het design was een schot in de roos. Deze Alfa oogde weer als een échte Alfa Romeo, de vloeiende vormen en gedrongen proporties deden qua verhoudingen denken aan de 1900 van weleer. Het prominente Alfa-hart reikte tot diep in de voorbumper en het front van de 156 verwees naar de roemruchte Alfa Romeo’s van de jaren veertig en vijftig. In het dashboard waren de snelheidsmeter en toerenteller in aparte kokers ondergebracht en dat zag er niet alleen sportief uit, het deed de liefhebber ook denken aan de klassieke Duetto/Spider.

“De Alfa Romeo 156 was een schot in de roos. Deze Alfa oogde weer als een échte Alfa Romeo”

Bijzonder detail

Maar de vormgeving van de 156 blikte niet alleen terug. Een bijzonder detail was de plaats van de greep van het achterportier. Die zat ‘verstopt’ in het frame van de zijruit. Daardoor leek de 156 voor de oppervlakkige toeschouwer een tweedeurs coupé. Alfa Romeo was de eerste die dit foefje toepaste, heel veel andere autofabrikanten zouden het later ook gebruiken. En als je het merklogo achterop opzij draaide, kwam het sleutelgat van de kofferdeksel tevoorschijn.

Sportwagon

In 2000 introduceerde Alfa Romeo de Sportwagon, de stationcarvariant van de 156. Echt praktisch was die natuurlijk niet, gezien de coupéachtige vormen van de 156, maar hij paste prima in de lifestyle-trend van destijds: een combi moest er vooral goed uitzien en dat deed de 156 Sportwagon.

“De greep van het achterportier zat ‘verstopt’ in het frame van de zijruit. Daardoor leek de Alfa Romeo 156 voor de oppervlakkige toeschouwer een tweedeurs coupé”

Twin Spark

De 156 was er met 1,6-, 1,8- en 2,0-liter Twin Spark-motoren – die waren voorzien van twéé bougies per cilinder om de verbranding beter, sneller en zuiniger te laten verlopen. Alfa Romeo paste het al in de jaren zestig toe in de racerij en de doorbraak van het systeem in personenauto’s kwam met de Alfa 75. De 156 was ook leverbaar met een 2,5-liter V6 en 1,9- en 2,4-liter diesels.

Facelifts

In 2002 en 2003 kreeg de 156 een facelift. De eerste had niet zoveel om het lijf, maar met de tweede facelift kreeg de 156 een strakkere neus en achterzijde, wat ten koste ging van het karakteristieke 156-uiterlijk. De 156 werd ook in Thailand geproduceerd en in totaal zijn er zo’n 680.000 geproduceerd. In 2005 stopte de productie, al ging die voor de Q4 Crosswagon nog tot in 2007 door.

“De greep van het achterportier zat ‘verstopt’ in het frame van de zijruit. Daardoor leek de 156 een tweedeurs coupé”

Touring Cars

Alfa Romeo zette de 156 ook in Touring Car-kampioenschappen in en won van 1998 tot met 2002 titels in Italië, Zuid-Amerika en Europa. Vanaf 2002 zette Alfa de 156 GTA met een 3,2-liter V6-motor in, waarmee het het European Touring Car Championship won in 2002 en 2003. In Nederland hadden we zelfs de Pearle Alfa Romeo 156 Challenge.