Het was een vicieuze cirkel voor Lancia: om meer te kunnen verkopen, moet je als automerk meer modellen kunnen aanbieden dan alleen de compacte hatchback Ypsilon. Maar men moest ook eerst meer modellen verkopen om nieuwe modellen te kunnen ontwikkelen. Om de vicieuze cirkel te doorbreken kwam Lancia in 2011 met een opvallende stap. Het merk keek eens rond bij de andere merken binnen de FCA Group en besloot vervolgens om de Chryslers 300C en Voyager in Europa als Lancia’s aan te bieden.

Opvallende keuze
Deze keuze was in meerdere opzichten opvallend. Dat Lancia een bestaand model koos was logisch, er was immers niet genoeg geld om zelf een nieuwe auto te ontwikkelen. Maar binnen de FCA Group waren genoeg modellen die beter binnen de historie van Lancia pasten dan de twee Amerikanen. Bovendien waren een forse sedan en een grote MPV ook toen al geen modellen waar je in Europa veel van verkoopt, terwijl Lancia die grote verkoopaantallen juist zo hard nodig had.

Amerikaans
De Lancia Voyager onderscheidde zich eigenlijk alleen met een ander grille en afwijkende lichtunits van de originele Chrysler-versie. Het motorenaanbod was dan ook harstikke Amerikaans met uitsluitend V6-motoren. Leuk, maar daarmee was het in Europa geen verkooptopper. Wel bood de auto van binnen veel Amerikaanse luxe, in dat opzicht paste het model toch nog een beetje bij Lancia.

Alleen in Italië
Erg lang duurde de carrière van de Lancia Voyager niet. In 2016 stopte Lancia de verkoop door gebrek aan vraag en niet veel later verdween het merk volledig uit Europa. Momenteel is Lancia alleen nog in thuisland Italië actief, met de Ypsilon als enige – maar nog altijd zeer populaire – model.