Wist je dat: acht auto’s met een Yamaha-motorblok

1.Lexus IS-F

Ken je de Lexus IS-F nog? Hiermee probeerde Lexus in 2008 een vuist te maken tegen de BMW M3 en Mercedes-Benz C63 AMG. Net als de twee Duitse concurrenten was de IS-F uitgerust met een V8-benzinemotor. In dit geval een met een inhoud van 5,0-liter die 310 kW (423 pk) en 505 Nm koppel produceert. In tegenstelling tot de AMG en M3 kreeg de IS-F niet de status waar Lexus op hoopte. Aan het motorblok heeft het niet gelegen, dat staat bekend om zijn betrouwbaarheid en brute vermogensafgifte. Tegenwoordig moet je deze supercar met Yamaha-motorblok met een vergrootglas zoeken.

[chapter]

2.Ford Taurus SHO

De Ford Taurus SHO doet niet bij iedereen direct een belletje rinkelen. Dat hoeft ook niet, want in de jaren tachtig was dit niet het meest sprankelende model dat je kon kopen. Dat veranderde toen de SHO-versie (Super High Output) op de markt verscheen. Ford riep de hulp in van Yamaha dat een 3,0-liter V6 met 162 kW (220 pk) en 270 Nm koppel produceerde. Dat vermogen kwam pas vrij bij 6.200 toeren en de Taurus trok door tot 7.000 toeren. Met een beetje tuning grijpt de toerenbegrenzer pas bij 8.500 toeren in. De Taurus SHO accelereerde in zeven seconden naar 100 km/u en had een topsnelheid van 230 km/u. Een mooi stukje techniek uit de jaren tachtig.

[chapter]

3.Volvo XC90

Niet alleen hoogtoerige sportauto’s, maar ook gemoedelijke Zweedse SUV’s zijn voorzien van ingenieuze, Japanse technologie. Volvo zocht voor het topmodel van de XC90-range – de V8- zijn toevlucht bij Yamaha. Die ontwikkelde een zeer compacte V8-motor met een slagvolume van 4,4-liter en 230 kW (315 pk). De XC90 was nooit bedoeld als sportauto en daarom ontwikkelde Yamaha een aluminium motorblok dat al bij 1.000 tpm 300 Nm koppel produceerde. Bij 2.000 tpm kwam het volledige koppel van 440 Nm vrij. Het motorblok doet normaliter op de achtergrond zijn werk, maar er zijn exemplaren bekend met een open uitlaatsysteem. Dan verandert de goedmoedige lobbes opeens in een Zweedse musclecar.

[chapter]

4.Lexus LFA

Vond je de IS-F al indrukwekkend? Wacht maar, want voor deze supercar trok Yamaha alles uit de kast. De Lexus LFA is uitgerust met een 4,8-liter V10-motor met 412 kW (560 kW) die volledig door Yamaha ontwikkeld is. Het maximale vermogen komt vrij bij 8.700 tpm en de begrenzer grijpt in bij 9.500 tpm. De ingenieurs wilden de V10 als een Formule 1-auto laten klinken. Toen topmannen van Toyota de LFA aanschouwden, beschreven zij het geluid als ‘de schreeuw van een engel’. Een Amerikaans televisieprogramma gebruikte de LFA zelfs om een champagneglas te breken.

[chapter]

5. Ford Puma

Compacte coupés uit B-segment, jammer dat ze niet meer bestaan. De Ford Puma had niet alleen een leuk uiterlijk, maar ook een scherp onderstel en innovatieve motoren. Yamaha nam de 1,6-liter Zetec-motor van Ford als basis en vergrootte de literinhoud, voegde een variabele nokkenastiming toe. De 1,7-liter benzinemotor produceerde uiteindelijk 92 kW (125 pk) en 157 Nm. Het feest begon pas echt toen Ford-specialist Tickford zich met de Puma begon te bemoeien. Die peuterde maar liefst 155 pk uit het motorblok. Samen met een sperdifferentieel kwam het onderstel van de Puma pas echt tot zijn recht.

[chapter]

6. Toyota 2000 GT

De 2000 GT is een legendarisch model van Toyota en de stamvader van de huidige GR Supra. Onder de kap schuilt een 2,0-liter zes-in-lijn benzinemotor van Toyota dat door Yamaha is aangepast. Die voorzag het motorblok van een dubbele nokkenas en drie carburateurs, waardoor hij 112 kW (152 kW) produceerde. Yamaha tekende uiteindelijk ook de eerste ontwerpen voor de 2000 GT, maar deze werden later aangepast door Toyota. Uiteindelijk zijn er – door Yamaha- 351 2000 GT’s gebouwd.

[chapter]

7. Jordan 192

Het Jordan F1-team was in 1992 zijn motorenleverancier kwijtgeraakt waardoor Yamaha hun 3,5-liter V12-motorblok (gratis!) aanbood. Er onstonden echter direct problemen toen bleek dat de V12 veel groter was dan de oorspronkelijke V8-motor. Gedurende het seizoen werd de Jordan 192 geplaagd door technische problemen. Verder was de auto simpelweg niet snel genoeg. Het team wist zich slechts vier keer te kwalificeren en in de laatste race van het seizoen werd er één punt bemachtigd. Aan het einde van het seizoen werd Yamaha aan de kant gezet. Tot 1997 ontwikkelde Yamaha V10-motoren voor de Formule 1.

[chapter]

8.Yamaha OX99-11

Wat gebeurt er als je een motorfiets met een auto combineert? Grote kans dat de uitkomst akelig dicht bij deze OX99-11 in de buurt komt. De expertise uit de Formule 1 werd gebruikt om deze supercar te bouwen. In slechts twaalf maanden tijd werd er een rijdend prototype ontwikkeld. Onder de spectaculaire carrosserie met één centrale zitplaats lag het 3,5-liter V12-motorblok uit de Formule 1. Dat produceerde in de OX99-11 300 kW (408 pk) bij 10.000 tpm. De auto zou in 1994 in productie gaan, maar een financiële crisis in Japan gooide uiteindelijk roet in het eten. Er zijn slechts drie Yamaha’s OX99-11 gebouwd. Voor veel liefhebbers is dit de ultieme auto met Yamaha-technologie.