Krachtigste Porsche Cup-auto ooit

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de nieuwe Porsche 911 (992) GT3 Cup is de sterkste Porsche Cup-auto ooit. De techniek is grotendeels gelijk aan de nieuwe 911 GT3 voor de straat. De 4.0-liter zescilinder boxermotor levert dus een vermogen van 375 kW (510 pk). Dat is 25 pk meer dan het voorgaande model. Het koppel bedraagt 470 Nm. De motor is gekoppeld aan een sequentiële zesversnellingsbak die het vermogen volledig loslaat op de achterwielen. Voortaan is de motor ook geschikt voor racen met synthetische brandstoffen.

Zwaarder, veiliger, beter

Voor het eerst maakt de Porsche Cup-auto gebruik van de bredere carrosserie van de 911 Turbo. Daarmee wijkt hij dus wel af van de straatversie. Om gewicht te besparen is nu 70% van de carrosserie van aluminium. Er is zo min mogelijk gebruikgemaakt van koolstofvezel om zo de reparatiekosten voor de teams te drukken. Ook het reguliere onderhoud moet voor de nieuwe 911 GT3 Cup voordeliger zijn. Met een gewicht van 1.250 kg is de auto toch nog 35 kg zwaarder dan het voorgaande model, maar dat komt door extra veiligheidsmaatregelen.

De voorwielophanging maakt nu gebruik van dubbele wishbones, wat samen met een grotere spoorbreedte voor betere rijeigenschappen zorgt. Ook de ergonomie voor de coureur is verbeterd, met onder meer een nieuw instrumentarium en meer instelmogelijkheden voor de stoel.

De eerste rondes

Vlak voor het paasweekend mocht de nieuwe 911 GT3 Cup zijn eerste rondes maken op het CM.com Circuit Zandvoort, zoals het circuit tegenwoordig heet. We zijn op bezoek bij de gecombineerde trainingsdag van de Mobil 1 Supercup en de Carrera Cup Benelux, waaraan – uiteraard – veel Nederlandse teams meedoen. We hoeven niet alleen maar toe te kijken. We mogen twee rondes meerijden met Max van Splunteren van team GP Elite.

Porsche 911 GT3 Cup op Circuit Zandvoort – ONBOARD

De baan op

Na het instappen vallen twee dingen op. Ten eerste: ook een nieuwe raceauto ruikt vanbinnen blijkbaar gewoon (een beetje) naar ‘nieuwe auto’. Ten tweede: de 911 GT3 Cup is duidelijk niet gemaakt voor een passagier. De zitpositie zelf is op zich prima, maar er is eigenlijk geen plaats voor je linker onderbeen. Daar zit namelijk een grote zwarte box op de vloer. Uiteindelijk is er toch een goede zitpositie gevonden en kunnen we gaan.

De Porsche trekt al gelijk een stevige sprint, maar komt dan in de begrenzer voor de pitstraat. Het rijden door de pitstraat is als omhoog worden getrokken in het karretje van een achtbaan. Een rustige opbouw voor wat er komen gaat. Het geratel van de ketting is daarbij vervangen door het gegier van de transmissie. Dan rijden we de pitstraat uit en kan het gas erop.

Achtbaan

Ook die acceleratie is vergelijkbaar met de eerste grote afdaling van een achtbaan, maar dan horizontaal. Het is een soort lancering. Vanaf de kant bekeken lijken de auto’s in de eerste bochtencombinatie niet zo hard te gaan, maar de ervaring in de auto is wel anders. In volle vaart door de Hugenholzbocht word ik niet alleen in het kuipstoeltje, maar ook naar de zijkant gedrukt. Het kuipstoeltje biedt veel zijdelingse steun, maar nog steeds moet je je goed schrap zetten. Ik snap wel dat coureurs hun nekspieren goed trainen.

Vervolgens gaan we plankgas door de grotendeels blinde combinatie van de Hunserug, Rob Slotemakerbocht en Bocht 7. Voor het Scheivlak moet even afgeremd worden. Oef. Zeker als passagier schiet je daarbij even naar voren, stevig op je plaats gehouden door de vierpuntsgordel. Gelukkig duurt de remactie niet lang. We gaan alweer op hoog tempo door de volgende bochtencombinaties, waarbij de Porsche 911 GT3 Cup oneindige grip lijkt te hebben.

Noodstop

Dan volgt het wat langere stuk richting de Audi S-bocht, waarvoor we pas op het allerlaatste moment vol in de ankers gaan. Nog eens oef! Heb je in het gewone verkeer wel eens een noodstop gemaakt? Waarbij je als het ware naar voren wordt geworpen en in je gordel ‘hangt’? Nou, dat dus. Twee keer zo hard.

Tijd om bij te komen is er niet, want ik wordt al weer heen en weer geslingerd in de Audi S-bochtencombinatie en vervolgens in het stoeltje gedrukt bij de acceleratie naar de Kumhobocht. Vervolgens na een korte remactie weer plankgas door de volledig vernieuwde Arie Luyendijkbocht, om daarna even bij te komen op het rechte stuk. Dat bijkomen duurt niet lang, want al snel zijn we bij de Tarzanbocht waarvoor we opnieuw op het allerlaatste moment vol op de rem gaan. Oef!

Autosport is topsport

Daarna begint alles weer van voren af aan voor een nieuwe ronde. Het is nu wel duidelijk waarom coureurs niet alleen trainen op het circuit, maar ook fysieke trainingen doen. Van de acceleraties en het bochtenwerk krijg je niet snel genoeg. Mijn nek had het ook nog wel een tijdje volgehouden. Wat het vooral zwaar maakt zijn de remacties. Na twee rondjes heeft mijn maag daar eigenlijk wel weer genoeg van gehad. Op de video lijkt het een stuk minder intensief, maar aan eenmaal terug in de pits zie je de remmen nog naroken…Kan je nagaan hoe dat is als je een hele race moet rijden. Of zelfs uren achter elkaar, bij langeafstandsraces… Autoracen ‘gewoon rondjes rijden’? Echt niet. Autosport is ook echte topsport.