Hoe de Opel Manta zijn logo kreeg
Wereldberoemd logo
Door Bart Oostvogels. Mede-hoofdredacteur AutoRAI.nl en MotorRAI.nl. In de wieg gelegd als automotive journalist. Een échte nieuwsjager en liefhebber van auto’s én motoren. Hoe lichter, hoe beter! Als het maar wielen heeft. |
Hoe komt die Opel Manta toch aan zijn logo? Dat leggen we graag aan je uit. De Opel Manta werd in september 1970 overigens gepresenteerd. In 2020 bestaat het model dus vijftig jaar.
Pijlstaartrog
De Opel Manta is vernoemd naar de gelijknamige pijlstaartrog. Maar hoe werd dat logo dan bedacht? De gestileerde rog als logo van de Manta ontstond toen George Gallion – destijds Opels hoofdontwerper – kort voor de start van de productie van de Manta een bezoek bracht aan Jacques Cousteau. Hij is de beroemde Franse maritiem onderzoeker.
Tijdgeest
Gaillon: “We hadden de naam Manta al gekozen, want het gebruik van dierennamen voor auto’s paste helemaal in de tijdgeest. We wilden de nieuwe auto ook een fraai specifiek logo geven, maar hadden geen goed voorbeeld. Uiteindelijk hadden we nog slechts tien dagen om er een te ontwerpen, dus maakten we op de valreep een afspraak met Jacques Cousteau in Parijs.”
Mantaroggen
Daar keek Gallion urenlang door Cousteaus archief met beelden van mantaroggen. Uiteindelijk vond hij een afbeelding van een gigantisch exemplaar, gezien van de onderkant tegen een heldere achtergrond. Bingo, dat werd het logo voor de Opel Manta, die het iconische verchroomde logo vanaf de productiestart op de voorspatborden droeg.
Debuut op strand
De Opel Manta debuteerde in september 1970 – heel toepasselijk in Timmendorfer Strand, een plaats aan de Oostzee, in Noord-Duitsland. Voor Opel was de Manta een stap in een nieuwe richting. “In plaats van een bestaand model te vervangen, presenteren we nu een auto als uitbreiding van ons gamma; een auto die beantwoordt aan een nieuwe vraag vanuit de markt, meldde het persbericht toentertijd.
Het juiste moment
De Manta verscheen precies op het juiste moment, want er was veel vraag naar aantrekkelijk gelijnde coupés voor vier personen. Het lijnenspel van de Manta was precies wat de markt wilde. In het eerste volledige verkoopjaar verkocht Opel 56.200 exemplaren. In totaal zijn er 498.553 geproduceerd. De Manta en de iets later verschenen Ascona deelden het platform, de wielophanging en de 1,6-litermotoren. De krachtigste motor was de viercilinder 1.9S met 66 kW (90 pk) uit de Opel Rekord.
Manta Berlinetta
In 1972 werd de Manta ook leverbaar met een 44 kW (60 pk) 1,2-litermotor. En in november dat jaar verscheen de rijk uitgeruste Manta Berlinetta. Die was standaard uitgerust met een sportstuur, achterruitverwarming, halogeenkoplampen, elektrische ruitensproeier en een met vinyl bekleed dak. In de vijf jaar dat de Manta A in productie was, introduceerde Opel diverse speciale versies – met namen als Holiday, Plus, Swinger en Summer Bazar – met extra luxueuze uitrusting voor een bescheiden meerprijs.
Manta GT/E
Opel introduceerde in 1974 de Manta GT/E met een 77 kW (105 pk) sterke 1,9-litermotor met Bosch L-Jetronic-brandstofinspuiting. Deze versie van de Manta voldeed aan de heersende mode van matzwarte afwerkingsdetails in plaats van chroom. Het laatste speciale model verscheen in 1975: de op de GT/E gebaseerde ‘Black Magic’. Deze versie was volledig zwart gespoten en voorzien van oranje strepen over de zijkanten.
Wie A zegt, moet ook B zeggen
In september 1975 debuteerde de Manta B. Eerst als coupé met twee deuren en een kofferdeksel, vanaf 1978 ook als Combi-Coupé CC met een grote derde deur. Ook de Manta B was populair en geen ander model van Opel bleef zo lang in productie: tot september 1988 is de Manta B maar liefst 557.490 keer gebouwd.
Tot 144 pk
Ook de Manta B deelde het platform, de wielophanging en aandrijflijn met de Ascona. Verspreid over de gehele productieperiode was er keuze uit maar liefst veertien versies van de viercilindermotor, met een cilinderinhoud van 1,2 tot 2,4 liter en vermogens van 40 tot 106 kW (55 tot 144 pk).
Van GT/E naar GSi
Met nieuwe uitvoeringen en motoren hield Opel de Manta B aantrekkelijk en actueel. Bekende versies zijn de SR, de Berlinetta, de GT, de GT/J en de GT/E. In 1979 vervingen nieuwe motoren met bovenliggende nokkenas een aantal oudere motoren. De krachtigste GT/E-motoren, met een cilinderinhoud van 2,0 liter, leverden 77 en 81 kW (105 en 110 pk). In 1984 werd de GT/E omgedoopt tot GSi.
Autosport
De meest bijzondere en krachtigste Manta B was de 400, die Opel in 1981 op de Autosalon van Genève introduceerde. Deze Manta, een special die zijn naam dankt aan het aantal geproduceerde exemplaren dat vereist was voor goedkeuring voor inzet in de autosport (Groep 4), was voorzien van een 2,4-liter viercilindermotor met dubbele bovenliggende nokkenas, vier kleppen per cilinder en een vermogen van 106 kW (144 pk).
Guy Colsoul
De Belgische rallycoureur Guy Colsoul en zijn navigator Alain Lopes wonnen in 1984 met de Opel Manta 400 het klassement voor tweewielaangedreven auto’s in de Rally Parijs-Dakar. Ze werden ook vierde overall, achter drie vierwielaangedreven auto’s.
Ruim een miljoen exemplaren
De laatste twee versies van de Manta B waren de GSi en de GSi Exclusiv, die in kleine aantallen is gebouwd door de Duitse tuningspecialist Irmscher. In totaal heeft Opel ruim een miljoen exemplaren van de Manta A en B geproduceerd. Een grote vis dus, die Manta.