Gespot: een Triumph TR7
De eerste spot van het nieuwe jaar
Door Niels Janson. Autoliefhebber in hart en nieren. Heeft een brede interesse en houdt van bijna alle soorten auto's, ook in miniatuur. Heeft in het bijzonder een zwak voor oude Amerikanen en rijdt zelf met plezier in een Buick Regal uit 1994. |
Onze eerste autospot van het jaar is alvast iets echt leuks. Op 1 januari liepen wij deze Triumph TR7 tegen het lijf.
Als de eerste autospot van het jaar representatief is voor de rest van het jaar, dan wordt 2023 een goed autojaar. Op 1 januari kwamen wij in Hoorn namelijk deze Triumph TR7 tegen. Hoewel het misschien niet het beste hoofdstuk uit de TR-modellijn is, kunnen wij het model wel waarderen. Er zomaar eentje op straat tegenkomen is natuurlijk sowieso leuk.
Het gespotte exemplaar
De gespotte Triumph TR7 is in 1977 op kenteken gezet en rijdt sinds 2002 rond op Nederlandse bodem. De huidige eigenaar heeft de Britse sportauto nog maar sinds afgelopen november in bezit. We wensen hem of haar heel veel rijplezier in het nieuwe jaar.
De Triumph TR7
De Triumph TR7 kwam in 1974 op de markt als opvolger van de TR6. Waar de TR6 een doorontwikkeling was van de TR5, die weer voortborduurde op de TR4 uit 1961, was de TR7 een volledig nieuwe auto. Hij had bovendien een totaal andere vormgeving. In plaats van een traditionele roadster was de TR7 een coupé met sterke wigvorm. De TR7 en zijn varianten bleven tot en met 1981 in productie. Alle varianten bij elkaar zijn in totaal zo’n 115.000 exemplaren geproduceerd.
Onder de motorkap lag een 2,0-liter viercilindermotor, afkomstig uit de Triumph Dolomite maar met vergrootte motorinhoud. Het vermogen bedroeg 78 kW (106 pk). Naar huidige maatstaven niet veel, maar voor die tijd heel acceptabel. Overigens leverde het blok in de Noord-Amerika en Australië maar 69 kW (94 pk) om zo aan lokale emissie-eisen te voldoen. De aandrijving ging naar de achterwielen, via een handgeschakelde transmissie met vier versnellingen. Vanaf 1976 waren optioneel ook een vijfbak en een drietrapsautomaat leverbaar.
In 1977 volgden enkele updates. Aan het begin van het jaar werd het interieur geüpdatet, voornamelijk wat betreft materiaalgebruik voor de bekleding. Later in het jaar volgde een ‘echte’ modeljaarupdate voor modeljaar 1978. Voor de ontwikkeling van de cabrioversie, waarover later meer, werden ook bij de coupé de vulopening van de tank verkleind en de interieurverlichting aangepast. Verder kreeg de Triumph TR7 andere wielen, verviel de deels matzwarte achterzijde en werden de typeaanduidingen iets gewijzigd. Ook kreeg de motorkap een extra verhoging in de motorkap in verband met de ontwikkeling van de V8-versie.
De Triumph TR7 drophead coupé
De Triumph TR7 was in Noord-Amerika best populair. Daar werd bij de ontwikkeling al op ingespeeld en dat is ook de reden dat hij als coupé werd ontwikkeld. Het leek er namelijk op dat de VS de nieuwverkoop van cabriolets zou gaan verbieden in verband met de veiligheid. Toen die regelgeving niet door bleek te gaan, ontwikkelde Triumph alsnog een cabrioversie van de TR7. Dat was de TR7 drophead coupé, zonder hoofdletters. De coupéversie werd met terugwerkende kracht fixedhead coupé genoemd.
De Triumph TR8
Eveneens voor de Amerikaanse markt ontwikkelde men een krachtiger versie van de Triumph TR7, met de 101 kW (137 pk) sterke 3,5-liter Rover V8 onder de kap. Om de aanwezigheid van de V8 te benadrukken werd de auto onder de naam TR8 als afzonderlijk model gepositioneerd. Tegen de verwachtingen in werd het geen succes. De auto’s hadden geen best imago wat de bouwkwaliteit betreft, maar vooral waren ze best duur door een onvoordelige wisselkoers van de pond en dollar. De TR8 was er in principe alleen als cabriolet, maar er zijn wel 400 coupéversies gebouwd als homologatie-exemplaren voor deelname aan het Group 4-rallykampioenschap.
Limited edition Triumph TR7
De Amerikaanse importeur ontwikkelde in 1980 de TR7 Spider, een limited edition met speciaal samengestelde uitrusting en een oplage van 1.070 exemplaren met carburateur, plus nog eens 548 exemplaren met brandstofinjectie speciaal voor de toen strengere emissie-eisen van Californië.