Het gespotte exemplaar

In Zeist zagen wij deze origineel Nederlandse Lincoln Mark VII uit 1991. De naam ‘Continental’ was toen geen onderdeel meer van de typenaam, maar daarover later meer. Het gespotte exemplaar ziet er nog mooi uit en ook nog helemaal origineel. Hij staat misschien wat hoog op de wielen, maar dat hoort zo bij dit model. Onder de kap ligt de 5,0-liter V8. Volgens de RDW levert die 149 kW (203 pk), terwijl hij met dit bouwjaar eigenlijk 168 kW (229 pk) sterk zou moeten zijn.

De Lincoln Mark VII in Nederland

Normaal gesproken zoeken we ook even op hoeveel exemplaren van de gespotte auto op Nederlands kenteken staan. In dit geval is dat wat lastig, omdat de RDW niet consistent is met de typeaanduiding. Zoeken we op de officiële aanduiding ‘Lincoln Mark VII’, dan komen we bijvoorbeeld op slechts één exemplaar, uit 1986. De gespotte auto is geregistreerd als een ‘Lincoln Mk VII’ en dat levert in totaal negentien exemplaren op.

We hebben nog wat andere zoektermen geprobeerd, maar waarschijnlijk hebben we met deze twintig exemplaren wel een aardig compleet overzicht. Het overgrote deel van de exemplaren is origineel Nederlands, want Lincoln werd toen nog semi-officieel in Nederland geleverd.

Lincoln Mark VII: nog meer downsizing

Voor modeljaar 1984 verscheen een volledig nieuwe generatie van de Lincoln Mark-serie. Het model luisterde nog naar de naam Continental Mark VII. Waar de voorgaande Mark-modellen (zoals de Mark V die we laatst in deze rubriek hadden) vooral een evolutie waren van hun voorganger, was de nieuwe compleet anders.

Een aantal kenmerkende designelementen bleven, maar de algemene vormgeving was volgens de laatste automode veel meer afgerond. De auto was ook een stuk compacter. Kwam de voorganger zelfs als tweedeurs nog aan 5,5 meter, de Mark VII was 5,1 meter lang. De breedte nam af van bijna twee meter naar 1,8 meter. Alleen de hoogte bleef vrijwel gelijk.

Techniek van de Lincoln (Continental) Mark VII

Belangrijk technisch nieuws was dat de auto een zelfdragende carrosserie had, in plaats van een ladderchassis. Hij stond op het Fox-platform, bekend van de toenmalige Ford Mustang. Andere nauw verwante modellen zijn de Mercury Cougar en Ford Thunderbird. Met die laatste deelde de Mark VII ook zijn carrosserie. Uiteraard is ook de vierdeurs Lincoln Continental een verwant model, ook al was dat een modellijn op zich geworden.

Het motorenaanbod bestond in de basis uit de bekende 5,0-liter V8. In de loop der jaren nam het vermogen stapsgewijs toe van 104 tot 225 kW (142 tot 229 pk). Een interessante toevoeging op de optielijst was een 2,5-liter zes-in-lijn turbodiesel. Niet alleen was (en is) diesel in Amerika ongebruikelijk voor personenauto’s, net zo opmerkelijk is dat deze motor afkomstig was van BMW. Beide motoren werden altijd gecombineerd met een viertrapsautomaat en achterwielaandrijving.

Vooruitstrevende luxe

In lijn met het nieuwe technische platform speelden ook goede rijeigenschappen een rol bij de ontwikkeling. In de vorm van de LSC (Luxury Sports Coupe) was er zelfs een semi-sportieve uitvoering. Toch bleven luxe en comfort bovenaan het prioriteitenlijstje staan. Als technologisch vlaggenschip had de Mark VII de nodige primeurs aan boord. Zo was het de eerste Noord-Amerikaanse auto met elektronisch vierkanaals ABS-systeem. Ook nog bijzonder in die tijd waren de automatisch dimmende koplampen en het digitale instrumentarium, inclusief boordcomputer met ritgegevens. Automatische klimaatcontrole en luchtvering waren ook nog geen vanzelfsprekendheid. Latere modellen hadden ook een autotelefoon, zij het als (zeer prijzige) optie.

Naamswijziging voor de Mark VII

De Mark VII bleef – zeker vergeleken met zijn voorganger – vrij lang in productie: tot en met modeljaar 1992. In de tussentijd vonden maar weinig echt grote wijzigingen plaats, maar de auto veranderde wel een keer van naam.

Hoewel ze nog altijd vaak Lincolns werden genoemd, had Lincoln de Continental-modellen eigenlijk als een submerk in de markt gezet. Zodoende heette de Mark VII eigenlijk ‘Continental Mark VII’, zonder ‘Lincoln’ ervoor. Omdat velen de modellen toch als Lincolns bleven zien, werd het submerk Continental voor modeljaar 1986 opgeheven. De Mark VII heette voortaan ‘Lincoln Mark VII’, dus de naam ‘Continental’ kwam zelfs geheel te vervallen. De aanverwante vierdeurs sedan bleef wel Lincoln Continental heten.

Opvolging voor de Lincoln Mark VII

Voor modeljaar 1993 volgde nog één keer een nieuwe modelgeneratie: de Lincoln Mark VIII. Dat was weer vooral een evolutie, zij het met de nog meer afgeronde vormen van de jaren ’90. Dat model hield het uit tot en met 1998, waarna de Mark-serie werd beëindigd. De markt voor grote luxe coupés was te klein geworden.