Auto’s van Toen: Hillman Imp
Miskend talent
Door Paul Spek. Als (model)autoliefhebber schrijft hij wekelijks de rubrieken AutoRAI in Miniatuur en Auto’s van Toen. Rijdt een smart citycoupé en een Ford Streetka. |
De Hillman Imp verscheen in 1963 op de markt. De auto was ontwikkeld – net als de Mini – in reactie op de Suez-crisis van je jaren vijftig. Maar wie kent de Hillman Imp nog, of zijn talloze afgeleiden?
Tegengestelde concurrent
De Hillman Imp was een regelrechte concurrent van de Mini, vooral in Groot-Brittannië natuurlijk, al is het concept van de auto’s compleet tegengesteld. De Mini is voorwielaangedreven en heeft de motor voorin. De Imp heeft de motor juist achterin en is van achterwielaandrijving voorzien. Én van een openslaande achterruit en een neerklapbare achterbank – heel apart voor een auto met de motor achterin.
Ferrari Formule 1-coureur
Er is héél veel te melden over de Hillman Imp – er zijn boeken over verschenen. Ik beperk me daarom tot een paar wetenswaardigheidjes. De Imp is ontwikkeld door Tim Fry en Michael Parkes. Die laatste was ook coureur en schopte het tussen 1964 en 1967 tot zeven Grands Prix voor Ferrari, waarvan hij er één vanaf poleposition startte. Parkes was later óók betrokken bij de ontwikkeling van de Lancia Stratos.
“De Hillman Imp was een regelrechte concurrent van de Mini, vooral in Groot-Brittannië natuurlijk, al is het concept van de auto’s compleet tegengesteld”
Volwaardige kleine auto’s
De impact van de Suez-crisis op Groot-Brittannië was groot: brandstof ging op de bon, de vraag naar auto’s zakte in en de auto-industrie – heel Engeland – had het zwaar. De vraag naar traditionele auto’s viel weg en de zogenoemde bubble cars, heel kleine en vaak heel rare autootjes, werden snel populair. Het kostte de gevestigde autofabrikanten even voordat ze met volwaardige kleine auto’s kwamen. De Mini bijvoorbeeld in 1959 en de Hillman Imp van 1963.
Nieuwigheden
De Imp was voorzien van allerlei nieuwigheden. Ten eerste de volledig aluminium motor. Verder was de auto voorzien van een automatische choke, meters voor temperatuur, laadspanning en oliedruk – destijds vooral iets voor sport- en raceauto’s – én een te openen achterruit en een neerklapbare achterbankleuning.
“Bubble cars werden snel populair; het kostte de gevestigde autofabrikanten even voordat ze met volwaardige kleine auto’s kwamen”
Wereldauto
De Hillman Imp ging in productie in Schotland – niet echt een autoproductieland. Maar hij groeide uit tot een wat later ‘wereldauto’ genoemd zou worden, met assemblage in Australië, Costa Rica, Ierland, Maleisië, Malta, Nieuw Zeeland, Filipijnen, Portugal, Zuid-Afrika, Uruguay en Venezuela.
Coupé en Van
Op basis van de Imp verscheen ook een rank coupeetje en ondanks zijn configuratie met de motor achterin óók een besteluitvoering – waarvan tevens een personenuitvoering verscheen. En niet alleen dat, de Imp was te koop onder diverse merken. De Rootes Group waartoe Hillman behoorde, omvatte immers ook merken als Singer en Sunbeam en voor bedrijfsauto’s ook nog Commer. En elk merk kreeg zijn eigen Imp, ieder met eigen benamingen, sommige veel chiquer dan Imp, zoals Chamois, Stiletto en Californian.
“Op basis van de Imp verscheen ook een rank coupeetje en óók een besteluitvoering – waarvan tevens een personenuitvoering verscheen”
Problemen
De Imp was een verdraaid aantrekkelijk autootje, maar hij had zijn problemen. Hij bleek niet erg betrouwbaar. Dat was mede een gevolg van het feit dat klanten en monteurs niet goed wisten hoe zij de volledig aluminium motor het beste konden onderhouden. De verkoop liep dus na een paar jaar scherp terug: van alle geproduceerde Imps – ruim 440.000 tussen 1963 en 1972 – werden in de eerste drie productiejaren verkocht.
Overschaduwd door Mini
Die problemen met de Imp leidden tot veel grote problemen voor de Rootes Group. Die werd uiteindelijk overgenomen door Chrysler Europe. De auto trok de kopers vanwege de bescheiden prijs, de fraaie vormgeving en de lage gebruikskosten. Maar de Imp werd volledig overschaduwd door de Mini.
Sportief succes
Het concept van de Imp doet een kléín beetje denken aan dat van de Porsche 911 – met de motor achterin (maar net zo goed de Skoda en de Fiat 500 en 600, maar die negeer ik even). En dat is een bruggetje naar de autosport… Want de Imp was best succesvol in de autosport. In 1965 won Rosemary Smith met de Imp de Tulpenrally en in de racerij won Bill McGovern zelfs drie jaar achtereen – 1970, 1971 en 1972 de BSCC, het Britse toerwagenkampioenschap.
“De Imp was best succesvol in de autosport, met in 1965 winst in de Tulpenrally en in 1970, 1971 en 1972 winst in de BSCC, het Britse toerwagenkampioenschap”