Autotest – Alfa Romeo 4C Spider
Ferrari-sensatie voor 80 mille
Door Nile van Leeuwen. Fanatieke autoliefhebber, gedreven autojournalist en ervaren tekstschrijver die zich druk maakt om alles op het gebied van mobiliteit. |
De wind door de haren. Een snelheidssensatie van jewelste. Vlak achter je hoor je van alles brullen, tikken en blazen. Je zintuigen kunnen het nauwelijks bijhouden. Het is alsof je zonder helm op een motor scheurt. Rijden in de Alfa Romeo 4C Spider is iets speciaals.
Charisma
Je rijdt in de binnenstad en prompt wordt je ingehaald door een scooterrijder die al filmend vraagt of we extra gas willen geven. Mensen springen voor je neus om snel een foto te maken. Het zegt genoeg. Iedereen beseft dat de Alfa Romeo 4C een bijzondere auto is. Hij heeft het charisma van een peperdure Ferrari, vooral in de karaktervolle rode carrosseriekleur.
LEES OOK: Alfa Romeo eerst Giulietta Sprint
4C Spider
Het wordt nog leuker als we onderweg een Ferrari California tegenkomen. Oke, niet de allersnelste Ferrari, maar toch. Samen staan we voor een rood stoplicht. Het prijsverschil bedraagt ruim anderhalve ton, maar iedereen kijkt naar ons. En of dat komt door het design, de kleur of het verschil in formaat (de 4C in bijzonder compact) laten we in het midden. Waar geen misverstand over bestaat: wij maken veel meer herrie. Alfa Romeo heeft er alles aan gedaan om de 1.750 TBi turbomotor zo hard en zo ‘racy’ mogelijk te laten klinken. Ook stationair pruttelt en sputtert hij er stevig op los.
Dat is niet anders dan bij de 4C Coupé, maar in de Spider geniet je natuurlijk nog intenser van alle geluiden. Het afneembare stoffen dakje is trouwens super handig. Je klikt twee hendels los, trekt het eraf en rolt hem zo op. Hup in de kofferbak en weg ben je. Nog iets. De 4C Spider komt met de carbonloze heldere koplampen. En daarmee smoelt de Spider toch net wat fraaier dan de Coupé, vinden wij.
Pure rijmachine
De Alfa Romeo 4C is zo puur als maar kan. Hij is vederlicht. Geen stuurbekrachtiging, een eenvoudige radio. Geen dikke vloermatten. Je kijkt zo tegen het carbon van de monocoque. Slechts enkele zaken zijn elektrisch te bedienen. Comfort komt niet in dit hoofdstuk voor. En dat is ook precies wat je wilt in zo’n auto. Je wilt geen overtollig gewicht. Je wilt alles kunnen voelen. Perfecte harmonie tussen mens en machine. Dát is waarom je een 4C wilt hebben. Je wurmt je in de stevige kuipstoelen, twee handen aan het kleine ovalen stuurtje, klikt ‘m in z’n versnelling via de schakelflipper (standaard) en geniet van waar de Alfa 4C voor is bedoeld: hard gaan.
De eerste keer dat je het gas vol intrapt, is even schrikken. De beleving is intens. De digitale toerenteller gaat tekeer als een gek. Je zit extreem laag bij de grond. Het motorgeluid van de 240 pk sterke vierpitter is bijna oorverdovend. Even gas los. Even bijkomen van deze achtbaanrit. Dan terugschakelen en nog een keer. Sensationeel!
LEES OOK: FCA heeft grootse plannen met Alfa Romeo
Bochtenkoning
De afwezigheid van een stuurpomp is een zegen. De feedback van het stuurwiel nadert perfectie. Je voelt álles. Maar je voelt ook dat de neus van de 4C vaak zoekende is. De rechtuitstabiliteit is niet top, maar dat hebben de makers bewust gedaan. De wielophanging en de stand van de wielen zijn geoptimaliseerd voor bochtenwerk. Een flauwe bocht gaat bijna vanzelf. Alsof je op rails rijdt. De grip is eindeloos.
Bij een koud en nat wegdek het natuurlijk oppassen. Je wilt niet onaangenaam worden verrast door een kwispelende achteras die z’n aandrijfkrachten niet kwijt kan. Maar dat geldt voor elke achterwielaangedreven sportwagen met een vermogen-gewichtsverhouding als de Alfa Romeo 4C (4 kg/pk). Het is een serieuze machine die je met respect en verstand moet bedienen. Maar wat je ervoor terugkrijgt is sensationeel. De Alfa Romeo 4C Spider is een auto die iedere liefhebber kippenvel bezorgt.