Auto’s van Toen: Vauxhall HP Firenza ‘Droopsnoot’
Lange neus naar de Viva!
 |
Door Paul Spek. Als (model)autoliefhebber schrijft hij wekelijks de rubrieken AutoRAI in Miniatuur en Auto’s van Toen. Rijdt een smart citycoupé en een Ford Streetka. |
De Vauxhall Viva was in de jaren zestig en zeventig de Engelse evenknie van de Opel Kadett. De coupéversie van de Viva werd de HP Firenza – die een lange neus trok naar de bescheiden Viva.
Telescopische dempers
De Vauxhall Viva HB uit 1966 was uitgerust met een voor die tijd uitstekende wielophanging: dubbele wieldraagarmen met telescopische dempers aan de voorzijde en in lengterichting geplaatste wieldraagarmen met schroefveren achter. Bovendien waren anti-rollbars een optie, dus de Vauxhall Viva bood sportieve mogelijkheden.
Sportieve zijpaadjes
Met die goede basis verkende Vauxhall zo af en toe sportieve zijpaadjes met de Viva. Er verscheen een GT-uitvoering met een snellere motor en korte tijd was er een technisch nog veel verder ontwikkelde en zeer sportieve Brabham-versie – waarvoor Vauxhall de hulp zou hebben ingeroepen van racelegende en meervoudig Formule 1-werelkampioen Jack Brabham.
Firenza, de coupéversie
De Viva kreeg in 1970 een facelift en werd de Viva HC. Vervolgens introduceerde Vauxhall in 1971 een coupéversie: de Firenza. Die was leverbaar met motoren van 1.159 tot 1.975 cm3 cilinderinhoud. De brave Firenza onderging al in 1972 een ingrijpende make-over, waarbij Vauxhall de topversie voorzag van onder meer een aerodynamisch gevormde neus – in feite een kunststof voorzetstuk.
“ De Firenza onderging al in 1972 een ingrijpende make-over, waarbij Vauxhall de topversie voorzag van onder meer een aerodynamisch gevormde neus – in feite een kunststof voorzetstuk”
Indrukwekkend sportief
Verder kreeg de auto een verlaagd onderstel, een 98 kW (132 pk) ‘sterke’ 2,3-liter viercilindermotor met bovenliggende nokkenas, dubbele carburateurs en diverse tuning-onderdelen van Blydenstein Racing. En met de brede, lichtmetalen Avon Safety Wheels zag de Firenza er indrukwekkend sportief uit.
High Performance
Vauxhall noemde deze versie HP Firenza, waarbij HP staat voor High Performance. Dealer Team Vauxhall zette de HP Firenza natuurlijk in voor de autosport. In de kleuren van sponsor Castrol waren de auto’s zeer succesvol. Vooral coureur Gerry Marshall met zijn extreme HP Firenza’s – weinig flatteus ‘Old Nail’ en ‘Baby Bertha’ gedoopt – bereikte op de circuits een bijna mythische status.
‘Droopsnoot’
De HP Firenza met zijn opvallende, aerodynamische front werd al snel ‘droopsnoot’ (hangsnuit) genoemd. Vauxhall bood de HP Firenza aan in slechts één kleur: Silver Starfire. Het hoofdzakelijk zwarte interieur was voorzien van met grijze stof beklede stoelen en had als eigenaardigheid op de plaats van het dashboardkastje een handgreep voor de voorpassagier…
“Dealer Team Vauxhall zette de HP Firenza in voor de autosport. Vooral coureur Gerry Marshall met zijn extreme HP Firenza’s bereikte op de circuits een bijna mythische status”
Oliecrisis
Natuurlijk was de sensationele HP Firenza met zijn 2,3-litermotor geen zuinige auto. En doordat de auto mede door aanloopproblemen bij de productie pas kort voor de oliecrisis op de markt verscheen, werd de Firenza HP geen verkoopsucces. Vauxhall hoopte jaarlijks zo’n tweeduizend exemplaren te verkopen, maar uiteindelijk werden het er in totaal slechts 204.
Neuzenoverschot
Vauxhall bleef zitten met een aanzienlijke hoeveelheid ongebruikte voorzetneuzen. Daarom gebruikte het die ook voor een goedkope basisversie van de gewone Firenza. En in 1976 leverde Vauxhall een serie van 197 zogenoemde Sportshatches – op basis van de elegante tweedeurs Viva-stationwagon die het in 1967 al had geïntroduceerd. De Sportshatches waren uiterlijk hetzelfde uitgevoerd als de HP Firenza, dus met droopsnoot en Avon Safety Wheels. Alle exemplaren waren gespoten in exclusief diep donker wijnrood en voorzien van felrode bumpers en sportstrepen. Vauxhall leverde ze niet aan klanten, alleen als demonstratiemodel aan dealers.
