Farina

Austin introduceerde de A40 al in 1947. Door de jaren heen verschenen diverse modellen van de A40, allemaal typisch Engels: nogal behoudend van vormgeving en bepaald niet voorzien van vooruitstrevende techniek. Dat veranderde in 1958 op slag met de A40 ‘Farina’ – althans voor wat de vormgeving betreft.

Van graafschappen tot stylist

De toevoeging Farina hoort officieel niet bij de typenaam. De auto heette – anders dan zijn voorgangers, die allemaal waren vernoemd naar Engelse graafschappen – simpelweg Austin A40. In de volksmond werd daar de naam van de stylist aan toegevoegd. Farina staat dus voor Battista ‘Pinin’ Farina, die zich vanaf 1961 Pininfarina mocht noemen.

“De Austin A40 was typisch Engels: nogal behoudend. Dat veranderde in 1958 op slag met de A40 ‘Farina’ – althans voor wat de vormgeving betreft”

Nieuw familiegezicht

Austin was sinds 1952 onderdeel van British Motor Corporation, waartoe ook Morris met onder meer MG behoorde. BMC huurde Farina in om het complete gamma van een nieuw familiegezicht te voorzien. Het eerste nieuwe model dat verscheen was de A40 in 1958.

Bestaande techniek

Farina had een modern, strak en compact koetsje ontworpen voor de kleine Austin. Die kreeg overigens veel techniek van de A35 – natuurlijk ook de 948 cm3 A-serie-motor, want die zat decennialang in alle kleine auto’s van BMC. Anders dan de vorige A40’s was de Farina er uitsluitend met twee portieren. Met de kennis van nu denk je misschien ‘waarom maar twéé?!’ Ach, pas in de loop van de jaren zestig kwam met de Renault 16 de hatchback in zwang.

“Farina ontwierp een modern, strak en compact koetsje voor de kleine Austin A40. Anders dan de vorige A40’s was deze er uitsluitend met twee portieren”

Omlaag

De achterklep van de A40 uit 1958 scharniert omlaag. Langere voorwerpen die niet in de bagageruimte pasten, konden dus gedeeltelijk op de achterklep rusten. Handig bedacht, maar lang niet perfect natuurlijk. Aangezien de achterruit niet kon worden geopend, moesten de te vervoeren voorwerpen ook weer niet te groot zijn.

Countryman

Maar Austin en Farina waren natuurlijk niet gek. De A35 was er ook als Countryman – een stationwagon-/bestelversie. Dus kwam de A40 in oktober 1959 er ook als Countryman, maar dan veel subtieler van vormgeving. De carrosserie was nagenoeg gelijk aan die van de tweedeursversie, maar als je goed keek, kon je zien dat de achterruit iets kleiner was, vanwege het frame waaraan de achterruit omhoog draaide. Eigenlijk net als het bovenste deel van de hatchback zoals we die nu kennen.

“De A40 kwam er in oktober 1959 ook als Countryman. De vorm van de carrosserie was nagenoeg gelijk aan die van de tweedeursversie”

Innocenti A40 Combinata: echte hatchback

Over hatchbacks gesproken: het Italiaanse Innocenti produceerde de Austin A40 in licentie voor de Italiaanse markt: zowel de tweedeurs Saloon/Berlina als de Countryman/Combinata. Vanaf 1965 produceerden de Italianen de Combinata als échte hatchback, met een echte derde deur die bovenaan, aan de dakrand scharnierde. Austin in Engeland nam deze versie niet over.

Rally- en racesuccessen

Ondanks de conservatieve techniek, starre achteras met bladveren, trommelremmetjes rondom en de bekende A-motor van BMC (die al in de Austin A30 en Morris Minor van 1952 was gelanceerd) die de achterwielen aandreef, werd de A40 ook in de autosport ingezet. En met succes. Pat Moss en Ann Wisdom wonnen de Coupe des Dames, werden tweede in hun klasse en tiende overall in de Rally van Monte Carlo van 1959. Op het circuit won ‘Doc’ Shepherd het British Saloon Car Championship van 1960.

“De A40 werd ook in de autosport ingezet. Pat Moss en Ann Wisdom wonnen de Coupe des Dames in de Rally van Monte Carlo van 1959. Op het circuit won ‘Doc’ Shepherd het British Saloon Car Championship van 1960.”

Zie ook AutoRAI in Miniatuur over de Austin A40 van Vanguards in schaal 1 op 43.