Wanneer is een auto een oldtimer?
Je ziet ze weleens rijden, prachtige oude auto’s die tientallen jaren de wegen berijden. Eigenaren zijn vaak trots op hun oldtimer, wat niet meer dan terecht is. Maar wanneer mag je een oldtimer een oldtimer noemen? Wij zoeken het uit.
Wanneer is een auto een oldtimer?
Een auto is voor de Nederlandse wet een oldtimer als de auto 40 jaar oud is. Dat zijn dus niet per se alleen de klassieke auto’s uit de jaren ’20, maar ook auto’s uit eind jaren ’70. Deze regelgeving is in 2013 aangepast. Destijds was de grens 25 jaar, maar die is nu dus flink verhoogd. Zodra je auto dus 40 jaar is, val je onder de oldtimer regelgeving. Dit betekent andere verzekering- en belastingregels. Omdat de regelgeving is aangepast bestaat er een overgangsregeling voor eigenaren van auto’s die destijds oldtimers waren, maar nu niet meer onder die regel vallen. De Belastingdienst heeft een rekenhulp ontwikkeld, waar je kunt checken of jij onder die overgangsregeling valt!
Overgangsregeling
Alle auto’s die op 1 januari 2014, 26 tot 40 jaar waren, vallen onder de overgangsregeling. Als jouw oldtimer in deze categorie valt, betaal je niet meer dan 25% van het tarief, op voorwaarde dat je in december, januari en februari niet in je oldtimer stapt om een stukje te gaan rijden. Als je een bus of vrachtwagen bezit die op diesel of LPG rijdt, kom je ook in aanmerking voor deze regelgeving. Ook in dit geval geldt dat je niet zakelijk mag rijden met deze voertuigen.
Geen wegenbelasting
Het grote financiële voordeel van het rijden van een oldtimer is dat je geen wegenbelasting betaalt. Om hieraan te voldoen, zijn meer eisen dan alleen de leeftijd van je oldtimer. De leeftijd geldt pas vanaf het moment dat de auto in gebruik is genomen. Het bouwjaar is dus niet bepalend. Daarnaast moet de auto op naam staan van een persoon en privé gebruikt worden. Zodra je jouw oldtimer zakelijk gaat rijden, ben je verplicht wegenbelasting te betalen.
Oldtimerverzekeringen
Als je je oldtimer wilt verzekeren zijn hier oldtimerverzekeringen voor. De verzekerde waarde van een oldtimer is de getaxeerde waarde van de auto. Bij een reguliere auto is dit anders. Het verschil met een ‘normale’ autoverzekering, is dat een oldtimerverzekering aan strengere eisen moet voldoen. Omdat een oldtimer een groter risico is voor de verzekeraar dan een reguliere auto, zie je vaak dat verzekeraars eisen dat de oldtimer uitsluitend voor recreatief gebruikt wordt. Ook het hebben van een andere auto is vaak een vereiste. Daarnaast mag er maar een beperkt aantal kilometers per jaar worden gereden met de oldtimer. Ook de minimale en maximale leeftijd van de afnemer van de verzekering is een gegeven dat in overweging wordt genomen.