De Mercedes-Benz W110 werd in 1961 geïntroduceerd als opvolger van de W120. Ja, het getal in de modelaanduiding liep af. De W110 is onderdeel van de modellijn die uiteindelijk de E-Klasse zou worden. Bovendien had Mercedes-Benz in de jaren ’60 nog niet zo veel verschillende modellen, dus de W110 was destijds zo’n beetje hét standaardmodel van het merk. Een nauw verwant type is de W111 uit 1959, maar vanwege de zescilindermotoren en de afwijkende voorzijde wordt die vaak als een afzonderlijk model gezien.

Veiligheidspionier…

Niet alleen Volvo, maar ook Mercedes-Benz is een merk dat al vroeg bezig was met de veiligheid van zijn modellen. Samen met de W111 was de W110 het eerste model waarbij crashtests een groot onderdeel uitmaakten van het ontwikkelingsproces. Voor hun tijd waren het dan ook bijzonder veilige auto’s. Overigens richtte de veiligheidstechnologie van toen zich vooral op de ontwikkeling van kreukelzones. Veiligheidsgordels waren er ook al wel, maar overige veiligheidsuitrustingen verschenen pas later.

…en dieselpionier

De Mercedes-Benz W110 onderscheidde zich van de iets eerder geïntroduceerde W111 met een circa vijftien centimeter kortere voorzijde, met ronde koplampen in plaats van grotere staande. Aan de achterzijde en vanbinnen waren de W110 en W111 grotendeels identiek, maar de W110 bood wel wat minder luxe. In de kortere voorzijde huisden viercilindermotoren: een 1,9-liter benzinemotor of een 2,0-liter diesel. Toch droegen beide motoren een 190-aanduiding. Met die laatste liep Mercedes-Benz ook voorop, want een diesel in een personenauto was toen nog ongebruikelijk. Zeker in dit segment.

Facelift voor de Mercedes-Benz W110

In 1964 onderging de Mercedes-Benz W110 wat we nu een facelift zouden noemen. Toch waren de visuele wijzigingen minimaal. Je herkent de geüpdatete W110 vooral aan de knipperlichten onder de koplampen. Die zaten eerst hoog op het spatbord, vlakbij de A-stijl. Aan de achterzijde werden de lichtunits iets vierkanter. De grootste wijzigingen zaten onder de motorkap, waar de benzinemotor een grotere inhoud kreeg en een 2,0-liter werd. Ook kreeg de motor er een tweede carburateur bij. De diesel kreeg een verbeterde krukas. De typeaanduiding van de motoren wijzigde van 190 naar 200. Met de 230 werd ook een 2,3-liter zes-in-lijn benzinemotor aan het aanbod toegevoegd.

Eind 1967 volgde nog een kleinere update: de W110 kreeg een nieuwe stuurkolom die bij een aanrijding inschoof, zodat dat inzittenden er minder snel mee in aanraking komen. De airbag, die dit probleem veel beter oploste, was al wel uitgevonden maar moest destijds zijn intrede nog doen in reguliere productiemodellen. Tot slot kreeg de W110 dat jaar nieuwe binnen- en buitenspiegels, portiergrepen en andere kleine elementen.

In 1968 werd de Mercedes-Benz W110 alweer vervangen door de W114/W115, terwijl de W111 werd opgevolgd door de W108 en uiteindelijk zou uitgroeien tot de S-Klasse.

Mercedes-Benz W110 Kombi

In beperkte mate was in een aantal West-Europese landen ook een stationwagen op basis van de Mercedes-Benz W110 leverbaar. Afhankelijk van de markt heette deze variant Kombi of Estate. Het was eigenlijk geen variant van Mercedes-Benz zelf, maar van het Belgische IMA. Dat was destijds de officiële Mercedes-Benz-importeur voor België, die ook lokaal produceerde op basis van zogenaamde knock-down kits. Een eigen stationwagenvariant was daardoor relatief eenvoudig te introduceren.

Het gespotte exemplaar

De Mercedes-Benz W110 die wij tegenkwamen in het Noord-Hollandse dorpje Blokker is om precies te zijn een 77 kW (105 pk) sterke 200 D uit het laatste productiejaar 1968. De auto is nog maar iets meer dan een jaar in Nederland. Verder hebben we over dit specifieke exemplaar geen bijzonderheden te vertellen, behalve dat hij hier wel erg fotogeniek staat geparkeerd in de herfstbladeren en naast een historische boerderij.