Energielabels voor nieuwe auto’s: hebben ze nog wel nut?

Hoe zit het ook alweer?

Het energielabel is sinds 2001 verplicht voor alle nieuwe personenauto’s die in de Europese Unie verkocht worden. De labels zijn bedoeld om consumenten in één oogopslag een idee te geven van hoe zuinig of onzuinig een auto is. Het daadwerkelijke energieverbruik in cijfers zegt de meeste autokopers niet zo veel en met de energielabels kun je snel en eenvoudig vergelijken.

Er zijn zeven energielabels (A t/m G) met ieder een eigen kleur, oplopend van het donkergroene A-label voor de zuinigste auto’s tot het rode G-label voor de onzuinigste auto’s.

Hoe wordt het energielabel berekend?

Het energielabel is gebaseerd op het gemiddelde brandstofverbruik van een nieuwe auto volgens de officiële meting, maar dan ten opzichte van andere auto’s van vergelijkbare grootte. Voor de bepaling van het energielabel worden auto’s namelijk ingedeeld in drie categorieën: compact, middelgroot en groot.

Vervolgens wordt het verbruik van het betreffende model vergeleken met het gemiddelde verbruik in de categorie waarin die auto valt. Hoe zuiniger de auto is ten opzichte van het gemiddelde, hoe groener het energielabel. En hoe onzuiniger ten opzichte van het gemiddelde, hoe meer de kleur van het label verandert van geel naar rood.

*Tot 2013 lagen de percentages 5% hoger. Bron: Ministerie van Financiën.

Wanneer wordt het energielabel bepaald?

Het energielabel wordt bepaald als een nieuwe auto op de markt komt en de officiële CO2-uitstoot van dat model wordt vastgesteld voor de belastingtoeslag (BPM). Vervolgens worden de energielabels van alle personenauto’s die in Nederland nieuw verkocht worden, twee keer per jaar ‘ververst’.

Als een bepaald model bij de marktintroductie bijvoorbeeld 15% zuiniger is dan het gemiddelde in die klasse, krijgt het een energielabel A. Maar als in de daaropvolgende maanden veel vergelijkbare modellen op de markt komen die zuiniger zijn, kan die auto bij de volgende meting mogelijk ‘degraderen’.

Als de auto dan geen 15%, maar bijvoorbeeld 5% zuiniger is dan het gemiddelde in zijn categorie, krijgt die een energielabel C. En dan hebben we het over exact dezelfde auto met ongewijzigde prestaties. Daarom hebben energielabels ook geen nut bij gebruikte auto’s. Het energielabel dat ooit bij de nieuwverkoop werd uitgegeven, zegt niets meer over de huidige situatie.

Het is ook belangrijk dat je auto’s uit dezelfde categorie met elkaar vergelijkt. Een grote familieauto met een relatief hoog verbruik kan een groener energielabel hebben dan een zuinigere auto uit een kleinere klasse. Als je deze twee auto’s naast elkaar zet, geeft het energielabel dus een verkeerd beeld over het daadwerkelijke brandstofverbruik.

Een energielabel is dus zinloos?

Het energielabel is een handig hulpmiddel om in één oogopslag te zien hoe zuinig een nieuwe auto ongeveer is ten opzichte van andere auto’s van vergelijkbare grootte. Dus niet geheel zinloos. Maar besef wel dat het energielabel van een nieuwe auto een momentopname is en na verloop van tijd kan veranderen. Ook mogen alleen auto’s van vergelijkbaar formaat met elkaar worden vergeleken. Bij de zoektocht naar een zuinige auto is het dus verstandig om het daadwerkelijke brandstofverbruik te vergelijken.

Bovendien wordt het voor een auto met een reguliere brandstofmotor praktisch onmogelijk om een energielabel A te scoren vanwege het toenemende aantal elektrische auto’s. Die krijgen bij voorbaat een energielabel A en halen het gemiddelde verbruik in de categorie sterk omlaag. Daardoor worden niet-elektrische auto’s volgens de ‘energielabel-rekenmethode’ steeds onzuiniger. Auto’s met een bepaald energielabel bij voorbaat uitsluiten, is dus niet verstandig als je een reguliere benzine- of dieselauto zoekt.

Gezien de huidige ontwikkelingen op het gebied van elektrisch rijden en de toch al omslachtige berekening van de energielabels, moet het huidige energielabelsysteem voor personenauto’s eigenlijk op de schop. Ook het feit dat het energieverbruik van elektrische auto’s niet onderling kan worden vergeleken met een energielabel, zorgt voor steeds meer discussie. Want die verbruiken immers ook energie. Opvallend: de RDW is vorig jaar al gestopt met het registreren van de energielabels van nieuw verkochte auto’s.