Automotive opwinding

Een zondagmiddag in augustus. Een rondje wandelen met de hond. In de verte zie ik vijf Donkervoorts door het dorp passeren. “Wat gaaf”, denk ik. Met een lichte versnelling en een milde vorm van automotive opwinding loop ik met hondjelief richting de betreffende straat. Maar helaas, al het Nederlandse pracht en praal is al voorbij. Dus we lopen maar verder. Maar dan… Ver in de achtergrond hoor ik vijfcilinder gebulder. Een turbo blaast af. Het zal toch niet? En jawel, opnieuw passeren er een stuk of vijf Donkervoorts. Wat geweldig! En tja, dan begint het bij mij ook te kriebelen. Dan wil ik ook rijden. Je kent dat wel.

Lekker puur, lekker eenvoudig

En zo geschiedde. Bij thuiskomst de hobbyauto aangeslingerd om een rondje te gaan toeren. Camera mee, want je weet maar nooit wat voor mooie plekjes je tegenkomt. Tijd om lekker open rijden, om te genieten. Puur ook, want de betreffende auto heeft geen stuur- of rembekrachtiging en al helemaal geen ABS of ESP. Kortom: puurder kan niet. Of anders gezegd: eenvoudiger kan niet.

Breda Airport

De kilometers vliegen inmiddels onder de auto door. Als eindbestemming heb ik Breda Airport in gedachte. Dat klinkt als een gigantisch, internationaal vliegveld, maar stelt in de praktijk weinig voor. Een landingsbaan en wat hangars. Dat is alles. Maar het is wel een toffe locatie, vandaar dat er ook veel hobbyvliegers op af komen, helemaal in het weekend. Een bijbehorend restaurant trekt op een zonnige zondag ook de nodige gezinnen die op het terras genieten van een bakje koffie of thee met wat lekkers. En verrek, bij het naderen van de parking zie ik ze staan: Donkervoorts.

36 Donkervoorts

Deze keer in een veel grotere hoeveelheid. Liefst 36 exemplaren! Ik krijg spontaan kippenvel en denk “yes!”. Kan ik direct wat leuke foto’s maken met de camera die ik heb meegenomen. Dus de 485S geparkeerd naast een wijnrode D8 GTO RS, uitgestapt en aan het klikken geslagen. Het leuke van zo’n meeting is dat je ook met andere mensen/liefhebbers spreekt. En hoe meer mensen ik ook spreek, hoe meer mensen hetzelfde gevoel hebben. Er lijkt meer behoefte aan eenvoud.

Irritaties over ADAS

Het gaat in de gesprekken dan vooral om de bemoeienis die je tegenwoordig in moderne auto’s vindt. Ook wel bekend als ADAS, een afkorting voor Advanced Driver Assistance Systems. In normaal Nederlands praten we dan ook rijhulpsystemen. Een rijstrookassistent, een botspreventiesysteem, adaptieve cruise control, je kent het wel. Op zich prima systemen als ze goed werken, maar ADAS gaat gepaard met de nodige toeters en bellen die geregeld van zich laten horen in de auto. Bovendien maakt ADAS autorijden steeds saaier. De rijstrookassistent geeft bijvoorbeeld het gevoel dat je niet zelf aan het sturen bent. Dat is voor de stuurman- of vrouw het ergste gevoel.

Voelsprieten aangetast

De natuurlijke flow van autorijden verdwijnt door ADAS. Achter elke handeling denkt een computer met je mee. Dat verstoort in mijn geval sterk mijn eigen ‘natuurlijke’ voelsprieten om vloeiend door het verkeer te rijden. En dat zorgt voor irritatie. Zelf rijden zit er alleen nog in als je alles uitschakelt. Gelukkig gaat dat laatste steeds eenvoudiger, omdat autofabrikanten ook heel goed weten dat al die ‘rijhulpsystemen’ het rijplezier verpesten. Automerken bouwen om die reden een simpele knop in om gewenste systemen snel uit te schakelen, met uitzondering van ABS en ESP natuurlijk. Dat kan in de meeste auto’s niet eens uit.

De charmes van eenvoud

Gelukkig bestaan er ook auto’s die al die systemen niet hebben. En juist naar dat soort auto’s lijkt meer vraag te ontstaan dan ooit. Mensen willen ontsnappen aan ADAS. Geen bemoeienis, geen betutteling, maar zelf voelen, zelf bepalen. Diverse eigenaren van de aanwezige Donkervoorts vinden het zo fijn dat ze in hun auto’s kunnen genieten van een pure rijervaring. Ze zijn zelf in control. En dat gevoel herken ik. Elke rit in de 485S is een openbaring van hoe autorijden ook kan voelen. En of je dat gevoel nu hebt in een klassieke Kever, een betaalbare youngtimer of een lichtgewicht sportauto als een Donkervoort of Caterham: eenvoud heeft zo zijn charmes en is bereikbaarder dan je denkt. Kort door de bocht: vergeet niet dat autorijden ook puur kan zijn.