Autotest – Fiat 500C Spiaggina ‘58 (2019)
Spiaggina ‘58: extra retro
Door Niels Janson. Autoliefhebber in hart en nieren. Heeft een brede interesse en houdt van bijna alle soorten auto's, ook in miniatuur. Heeft in het bijzonder een zwak voor oude Amerikanen en rijdt zelf met plezier in een Buick Regal uit 1994. |
De Fiat 500 is inmiddels alweer ruim tien jaar op de markt. In die tijd zijn er al verschillende speciale uitvoeringen gepresenteerd en daar kan er nu weer een aan worden toegevoegd: de Spiaggina ’58. Eens kijken wat dat model te bieden heeft en of de 500 zelf nog een beetje bij de tijd is.
Aaibare bolletje
In 1958 presenteerde Fiat de 500 Jolly Spiaggina, de bekende open ‘strandversie’ van het aaibare bolletje, met rieten stoelen. Om het 60-jarig jubileum van dat model te vieren kwam Fiat in 2018 in samenwerking met Garage Italia Customs met de 500 Spiaggina, een showmodel dat min of meer een moderne reïncarnatie is van het origineel. Dat was een one-off, maar voor de gewone man presenteerde Fiat de 500C Spiaggina ’58 waar we nu mee mogen rijden. Een limited edtition, want de productie is gelimiteerd op… 1.958 stuks. Uiterlijk is de Spiaggina ‘58 te herkennen aan de lichtblauwe lakkleur, de witte sierbies, het ivoorwitte dak en de retrowielen in dezelfde kleur.
Highlights Fiat 500C Spiaggina ‘58 (2019) – AutoRAI TV
Knappe prestatie
Het blijft toch een knappe prestatie van Fiats designafdeling. De huidige 500 stamt alweer uit 2007 en werd slechts in 2015 een keer tussentijds gefacelift. Toch oogt het bijgewerkte ontwerp alsof de Fiat net zo goed nu pas nieuw op de markt wordt gebracht. Het zijn slechts kleine details waaraan de leeftijd van de 500 merkbaar begint te worden. Het enige gebied waarop je de leeftijd echt merkt is de afwezigheid van allerlei rijhulpsystemen die tegenwoordig gemeengoed zijn, maar je kunt je afvragen of dat echt een probleem is.
Designgrapje
Ook in het interieur oogt de 500 nog altijd actueel. Als Spiaggina ’58 wordt ook het interieur voorzien van frisse lichtblauwe en ivoorwitte kleuren. De ivoorwitte interieurdelen lijken wel besmettelijk voor vuil, maar zien er tot die tijd mooi uit. Luxe: een met leder bekleed stuurwiel, wat overigens standaard is voor de 500. Het met de laatste facelift geüpdatete infotainmentsysteem heeft ietwat onoverzichtelijke menu’s. Daarentegen laat het scherm zich prettig bedienen en het matte laagje over het scherm zorgt voor een prettige aanraking. Grappig detail: in de Eco-modus beweegt het autootje dat in de teller achter het stuur wordt weergegeven mee met de echte auto. Rem jij, dan remt de digitale weergave ook.
Verrassend ruim…
Mede door het gebrek aan stoelhoogteverstelling is de zitpositie voor een 1,80 m lange bestuurder wat hoog ten opzichte van de rest van het interieur. Dat zorgt er bijvoorbeeld voor dat we precies tegen de binnenspiegel aan kijken in plaats van eronderdoor. Met het stuur in de hoogste stand (diepteverstelling is er niet) ligt het nog steeds wat dicht bij de knieën. Wel worden de benen nog steeds goed ondersteund en is het bovendien opvallend ruim voorin de Fiat. Zowel hoofd, schouders als benen hebben volop de ruimte.
…maar ook krap
Voorin mag het dan ruim zijn, op de achterbank geldt bijna het tegenovergestelde. Daar passen alleen niet al te lange kinderen, met het dak dicht kan een volwassene echt niet rechtop zitten. Beenruimte is achterin ook beperkt, of de voorstoelen moeten verder naar voren worden gezet dan wanneer er geen achterpassagiers zouden zijn.
Het dak eraf
De stuurbekrachtiging is snelheidsafhankelijk. Voldoende zwaar op snelheid, opvallend licht bij het parkeren. Even wennen, maar het werkt prettig. Boven de grofweg 100 km/u treedt er wat windgeruis op rond het dak, maar de auto is niet veel rumoeriger dan een vergelijkbare auto met dicht dak. Met het dak volledig open begint het boven de grofweg 50 km/u winderig te worden in het 500-interieur. Hoewel het een beetje van persoonlijke voorkeuren af kan hangen, vonden we het wapperen boven de ca. 80 km/u niet prettig meer. Het dakje kan echter ook half open en dan blijft het tot ruim boven de 100 km/u goed te doen.
Dode hoek
In volledig geopende toestand neemt het dak vrijwel het gehele zicht in de achteruitkijkspiegel in beslag. Bij achteruit inparkeren dus even het dak (een stukje) dicht doen. Lastig: de vrij dikke B-stijlen zorgen voor relatief grote dode hoeken schuin naast de auto, lastig bij bijvoorbeeld rechts afslaan in combinatie met voorrang verlenen aan fietsers.
Tweecilinder
Voorin de 500C Spiaggina ’58 ligt altijd de 80 pk sterke 875 cc tweecilindermotor. Bij het optrekken laat het motortje goed van zich horen. Eenmaal op snelheid doet de motor zijn werk echter stilletjes op de achtergrond. Bovendien draagt het tweecilindergeluid in zekere zin ook wel bij aan de ‘retrobeleving’ van zo’n 500. Het praktijkverbruik kwam na de testweek (met normaal rijgedrag en relatief veel snelwegkilometers) uit op 1 op 15,8. Het zuinigheidsrecord van eerdere ritten is volgens de boordcomputer 1 op 16,4. Op zich netjes, maar het officiële gemiddelde verbruik van 1 op 19,4 wordt lang niet gehaald.
Verrassend vlot
De auto start altijd in de Eco-modus. Prima voor binnen de bebouwde kom, daarbuiten zetten we de Eco-modus toch wel vaak uit om beter met het verkeer mee te komen. In de ‘gewone’ rijmodus is de tweecilinder duidelijk levenslustiger en blijkt de 500 nog verrassend vlot. Zelfs bij invoegen op de snelweg kom je geen vermogen tekort. In de niet-Eco-modus valt er met de 500 zelfs best leuk te sturen op een bochtige dijkweg, terwijl de snelheden daarbij beschaafd blijven. Toch opvallend voor een stadsauto: bij filerijden op lage snelheid (veel schakelen tussen de eerste twee versnellingen) is het af en toe een kleine uitdaging om echt vloeiend te rijden.
Prijs en uitrusting
De Fiat 500 Spiaggina ’58 kost 25.395 euro, wat maar liefst 10.200 euro meer is dan de prijs voor een standaard 500 en 7.200 euro meer dan de prijs voor een standaard 500C. Qua uitrusting zit de Spiaggina ’58 grofweg op het niveau van de gewone Lounge-uitvoering en daarmee vergeleken bedraagt de meerprijs respectievelijk 7.400 en 4.400 euro. Tot de standaarduitrusting van de 500C Spiaggina ’58 behoort onder meer het Uconnect-infotainmentsysteem met 7-inch touchscreen en Apple CarPlay-/Android Auto-voorbereiding, cruise control, mistlampen voor en parkeer- en regensensoren. Echter, bij de Spiaggina gaat het natuurlijk in de eerste plaats om de genoemde visuele aankleding met extra retro 16-inch lichtmetalen velgen en in ivoorwit uitgevoerde delen.
Conclusie
Na 12 jaar trouwe dienst komt de 500 nog altijd niet verouderd over. Vooral qua uiterlijk, maar ook in andere opzichten weet de 500 zijn leeftijd goed te verbergen. Het is dan ook geen verrassing dat de 500 nog altijd goede verkopen weet neer te zetten. Met de Spiaggina ’58-uitvoering wordt er wat extra retrosaus over het model gegoten en daarmee oogt het autootje extra fris. Ondanks dat de 500 een bekende verschijning is in het Nederlandse verkeer weet de Spiaggina ’58 meerdere keren nog geïnteresseerde blikken naar zich te trekken. Het is de vraag of dat de vrij forse meerprijs rechtvaardigt, maar je hebt dan toch wel iets bijzonders voor de deur, mét vijf jaar garantie.