Auto’s van toen: Opel Monza
Een bijna vergeten grote coupé – gelukkig hebben we de foto’s nog.
 |
Door Paul Spek. Als (model)autoliefhebber schrijft hij wekelijks de rubrieken AutoRAI in Miniatuur en Auto’s van Toen. Rijdt een smart citycoupé en een Ford Streetka. |
In een hoekje op een foto bij het artikel over de Smart stond hij prominent in beeld, die bruine Opel Monza. De jongste Monza is meer dan dertig jaar oud. Eigenlijk niet zo heel gek dat je ze niet meer ziet.
Hogere middenklasse
Voor wie het niet (meer) weet: de Opel Monza (1978 t/m 1986) is een driedeurs coupé in de hogere middenklasse. Het is een variant van de tegelijk op de IAA in Frankfurt in 1977 geïntroduceerde Opel Senator.
“De jongste Opel Monza is meer dan dertig jaar oud. Eigenlijk niet zo gek dat je ze niet meer ziet”
Geodriehoek
De carrosserie lijkt getekend langs een geodriehoek, geheel volgens de stijl van destijds. Desondanks oogt hij als een échte Opel, met een dikke neus, een fritessnijder als grille, grote koplampen en diep uitgesneden zijruiten. De dikke middenstijl maskeert een rolbeugel voor de veiligheid van de inzittenden.
De Monza verscheen in april 1978. Eerst met keuze uit een 2,8-liter benzinemotor met carburateur en een drieliter met brandstofinspuiting, beide een zescilinder-in-lijn. Later volgden meer motorvarianten.
“De carrosserie lijkt getekend langs een geodriehoek, geheel volgens de stijl van destijds”
Facelift
Voor 1982 onderging de Monza een facelift. De verchroomde bumpers die de auto ’n gedistingeerde sierlijkheid hadden gegeven, maakten plaats voor plastic schildbumpers in carrosseriekleur. De motorkap liep vloeiend af naar voren, de grille was lager en de vorm van de koplampen was afgerond. Maar de rest van de carrosserie was nog even rechtlijnig als voorheen. Door de aanpassingen oogde de Monza wat sportiever en minder statig.
“In 1983 verscheen de Monza GSE, die duidelijk meer op sportiviteit was gericht, met een grote achterspoiler en Recaro-sportstoelen”
Monza GSE
In 1983 verscheen niet alleen een viercilindervariant (eerst 2,0 maar al snel 2,2 liter), maar ook de Monza GSE. Deze topversie was duidelijk op sportiviteit gericht, met een grote achterspoiler en Recaro-sportstoelen, een met leder bekleed stuurwiel. Het onderstel was ook op sportiviteit afgestemd en de GSE was uitsluitend met de 3,0-liter zescilinder leverbaar, met een vermogen van 132 kW (180 pk).
“Wat was hij mooi, de oude Opel Monza… Hij verscheen veertig jaar geleden.”
De Duitse firma Keinath bouwde in een oplage van 144 de Monza om tot cabriolet: de Keinath C5. Het afgebeelde exemplaar blinkt niet uit in goede smaak. Misschien niet zo gek dat 22 van de Keinaths naar het schijnt weer zijn omgebouwd tot de veel fraaiere Bitter SC Cabrio.
