Auto’s van Toen: Lamborghini Islero en Espada
Twee-eiïge eenlingen zijn vijftig jaar oud
 |
Door Paul Spek. Als (model)autoliefhebber schrijft hij wekelijks de rubrieken AutoRAI in Miniatuur en Auto’s van Toen. Rijdt een smart citycoupé en een Ford Streetka. |
De Lamborghini’s Espada en Islero verschenen in 1968, maar uiterlijk zijn ze een wereld van verschil. De Islero oogt als een schoenendoos met bolle wangen, de Espada eerder als een sluipend roofdier. Twee broertjes, even oud. Geen tweeling, maar in het kader van Pasen: twee-eiïge eenlingen.
Islero
De Islero was de opvolger van de 400 GT. Dát was eigenlijk de oer-Lamborghini. Ferruccio Lamborghini was destijds tractorfabrikant en hij reed Ferrari. Omdat Lamborghini vond dat Enzo Ferrari de klachten over zijn Ferrari niet serieus nam, besloot hij zélf sportauto’s te gaan maken die in alle opzichten die van Ferrari overtroffen. In recordtijd verscheen zijn eerste model, de 350 GT, die evolueerde in de 400 GT.
“De Espada en de Islero: geen tweeling, maar in het kader van Pasen: twee-eiïge eenlingen”
De Lamborghini Islero is een klassieke Gran Turismo, met een lange neus, een 2+2-interieur en een dikke motor voorin – een vierliter V12 – en natuurlijk achterwielaandrijving. Prestaties? 242 kW (330 pk), 0-100 km/u in 6,4 seconden, topsnelheid 248 km/u. Zeer indrukwekkend voor die tijd; de latere Islero S deed daar nog een klein schepje bovenop.
Marazzi
De ontwerper van de Lamborghini Islero is Mario Marazzi. Hij was als oud-werknemer van Carrozzeria Touring, dat de oorspronkelijke Lamborghini had ontworpen, voor zichzelf begonnen. Toen Touring failliet was, lag het voor de hand dat Carrozzeria Marazzi de eer toeviel om de Islero vorm te geven. In feite was de Islero een 400 GT met een nieuwe carrosserie, al was de spoorbreedte groter en het interieur ruimer.
“De Lamborghini Islero is een klassieke Gran Turismo: een lange neus, 2+2-interieur, een dikke motor voorin en achterwielaandrijving”
Curieus is de plaatsing en de vorm van de bumpers. De ranke voorbumpers lopen als een sierlijstje over de prominente mistlampen. De kleine achterbumpers zitten bóven de achterlichten, die overigens afkomstig zijn van Alfa Romeo. De Islero bleef maar twee jaar in productie. Er zijn 125 Islero’s gebouwd en honderd Islero S’en.
Espada
Ook de Lamborgini Espada verscheen in 1968, maar dit model bleef in drie series tot in 1978 in productie. Totale oplage was ruim 1.200 – de cijfers die op internet genoemd worden, lopen sterk uiteen. Maar naar de maatstaven van Italiaanse Gran Turismo’s en supercars is dit een regelrechte bestseller.
“Ook de Lamborgini Espada verscheen in 1968, maar dit model bleef tot in 1978 in productie”
De Espada was een echte vierzitter. Hij was afgeleid van de Marzal, een conceptauto van Carrozzeria Bertone en Lamborghini, die een vierzitter in zijn gamma wilde opnemen. De ontwerper was Marcello Gandini en die kwamen we al tegen bij de Lamborghini Countach. Échte kenners zullen ook de Jaguar Pirana herkennen in de Espada.
Drie series Espada
Lamborghini bouwde drie series van de Espada, en steeds werd het interieur verfraaid en de motor verbeterd. Maar de opvallende carrosserie bleef ongewijzigd en doorstond de tand des tijds glansrijk. Uiteindelijk had de V12-motor een vermogen van 239 kW (325 pk) en bedroeg de topsnelheid 250 km/u. Maar natuurlijk was de Espada vóór alles een klassieke, luxueuze en snelle Gran Turismo.
De derde serie van de Espada is herkenbaar aan de achterlichten van de Alfa Romeo Berlina en de nieuwe wielen. De karakteristieke lichtmetalen ‘center lock’-wielen van Campagnola sierden talloze modellen van Lamborghini, tót de derde serie van de Espada. Die werd voorzien van lichtmetalen wielen met vijf conventionele wielmoeren.
Goed voorbeeld…
Ook opvallend: het verticale achterruitje van de Espada. Door de lage vormgeving van de Espada ligt de achterruit bijzonder vlak. Ontwerper Gandini bedacht dat een vertikaal ruitje het uitzicht naar achter zou verbeteren. En dat idee werd later gedeeld door onder meer Honda met de tweede CR-X, Mazda met de 323 Coupé en Citroën met de C4 Coupé.
“Het interieur en de motor werden verbeterd, maar de opvallende carrosserie bleef ongewijzigd en doorstond de tand des tijds glansrijk”
Is Lamborghini erin geslaagd met zijn auto’s Ferrari af te troeven? Dat is een kwestie van smaak en ervaring. Maar het is een feit dat Lamborghini altijd een moeilijk bestaan heeft geleid, met diverse overnames en een faillissement. Tegenwoordig is het merk eigendom van de Volkswagen Group en valt het onder Audi.
