Auto’s van Toen: Ford Corsair
Deze onbekende grootheid, gebaseerd op de populaire Cortina en met een karakteristieke vormgeving, die volledig uitgestorven lijkt te zijn.
 |
Door Paul Spek . Als (model)autoliefhebber schrijft hij wekelijks de rubrieken AutoRAI in Miniatuur en Auto’s van Toen. Rijdt een smart citycoupé en een Ford Streetka. |
Ford is een populair merk, met door de jaren heen talloze populaire modellen. Maar in Nederland zie je nooit meer een Ford Corsair – ook niet op klassiekerevenementen.
Grotere Cortina
De Ford Corsair was in productie van 1963 tot 1970 en was een product van de Engelse tak van Ford. De Corsair was de opvolger van de bizarre Consul Classic en was in feite een Cortina met een andere jas en een wat langere wielbasis.
“De Ford Corsair volgde de bizarre Consul Classic op en was in feite een Cortina met een andere jas”
Straalvliegtuig
De kenmerkende styling, met de puntige neus en de scherpe rand over de flanken, was geïnspireerd op de Amerikaanse Ford Thunderbird. Begin jaren zestig waren de vormen van straalvliegtuigen populair bij autodesigners en dat is ook te zien aan de Thunderbird en de Corsair. Onderhuids was de Corsair echter gelijk aan de populaire en uiterst conventionele Cortina uit 1962.
“Begin jaren zestig waren de vormen van straalvliegtuigen populair bij autodesigners en dat is ook te zien aan de Corsair”
Luidruchtige V4
In eerste instantie was de Corsair voorzien van een gewone 1,5-liter viercilinder lijnmotor – niets bijzonders. Maar vanaf 1965 was hij leverbaar met een 1,6- en 2,0-liter V4 en dat is best bijzonder. Hoewel die motor nogal luidruchtig was, gebruikte Ford de slogan The car that is seen but not heard… – ‘De auto die je wel ziet maar niet hoort’. Dat is marketing…
“Carrosseriebedrijf Abbott maakte de Corsair Estate Car, maar die was nauwelijks ruimer dan de Cortina”
Versies en conversies
De Corsair werd vooral als vierdeurs sedan verkocht, al bouwde Ford ook op kleinere schaal tweedeursversies – vooral voor export. Engelse carrosseriebedrijven bouwden ook hun eigen versies. Zo maakte Crayford – een grote naam op het gebied van cabriolet-conversies op basis van allerlei auto’s – de fraaie Convertible. Met het dak opgevouwen tenminste, want met de kap gesloten oogde de Corsair met de kleine zijruitjes en bréde ‘C-stijl’ vrij onelegant, mede doordat de wielen vrij ver in de carrosserie staan.
“Hoewel de V4-motor in de Corsair nogal luidruchtig was, gebruikte Ford de slogan The car that is seen but not heard…”
Estate Car
Carrosseriebedrijf Abbott maakte vanaf 1966 een fraaie Estate Car van de Corsair, die via de Ford-dealers werd geleverd. Maar ondanks dat de Corsair iets groter was dan de Cortina, ontliepen de Cortina- en Corsair-estates elkaar qua binnenruimte nauwelijks.
“De Corsair Crayford Convertible oogt zeer elegant – met het dak ingeklapt; met de kap gesloten is dat veel minder…”
330.000 exemplaren
De Corsair werd in 1971 afgelost door de Cortina MkIII/Taunus. Ford plaatse de Cortina/Taunus iets hoger in de markt, want inmiddels had de Escort de plaats van de vorige Cortina ingevuld. In totaal zijn ruim 330.000 Fords Corsair geproduceerd, maar waar zie je ze nog?