Ooghoogte

Bburago maakte een schitterend model van de F40, zeker als je bedenkt dat het miniatuur al meer dan dertig jaar geleden is ontwikkeld. Als hem op ooghoogte houdt, zou je niet denken dat deze schoonheid een speelgoedauto is. Datzelfde geldt voor het Polistil-model. Maar die oogt net wat kleiner als je hem naast de Bburago houdt, en hij is een stukje lichter.

LEES OOK: AutoRAI in Miniatuur: Porsche 911 Carrera 4 Cabriolet 964

Schitterende wielen

De neus en de achterklep van de F40 van Bburago kunnen open en sluiten daarna ook weer perfect. De portieren kunnen ook open en daarbij draait net als in de echte auto de voorzijde van het portier ietsje naar binnen. Geen lelijke scharnieren dus. En hij heeft schitterende wielen en banden.

De wielkast vullen

Van Polistils F40 kan de neus niet open, maar hij heeft wél klapkoplampen. Om die te openen heb je echter scherpe nageltjes nodig. De wielen van het Polistil-exemplaar zijn wat aan de kleine kant, vooral achter vullen ze de wielkast niet helemaal.

“Bburago overtrof zichzelf dertig jaar geleden met het miniatuur van de Ferrari F40, Polistil volgde stilletjes in de schaduw”

Kleurrijk interieur

Het interieur van Bburago’s Ferrari F40 is keurig gedetailleerd en bestaat uit meerdere delen, elk met zijn eigen kleur. Maar het is wel heel veel bruinbeige. Het dashboard heeft een echt Ferrari-achtig structuurtje, de meters zijn met diverse simpele stickertjes weergegeven en de rode kuipstoelen zijn voorzien van vierpuntsgordels. Jammer dat de handrem helemaal rood is.

Realistischer

Polistil heeft het interieur vooral grijs gemaakt, wat realistischer oogt. Helaas is het dashboard óók grijs, en nog glad ook. De gordels staan als een grote boog op de stoelen, maar dat is ook in de Bburago een beetje het geval.

Spuitwerk

Van vrijwel elke oude Bburago is de body alleen aan de buitenzijde gespoten; met de portieren en voor- en achterklep gesloten waardoor de verf niet overal komt waar dat zou moeten. Voor de F40 deed Bburago wel extra zijn best op het spuitwerk, maar als je de grote achterklep opent, zie je toch nog best wat kale delen. Dat heeft Polistil wel netter gedaan. Maar we moeten niet vergeten dat dit speelgoedmodellen zijn en kinderen zijn wat minder kritisch. De lak van de Bburago is wel wat meer verschoten dan die van de Polistil.

LEES OOK: AutoRAI in Miniatuur: De ‘Rijdende regenjas’ van Van Doorne

Grote achterklep

Maak de clips in de achterbumper los en til de enorme achterklep op – Bburago heeft de auto zelfs van een steun voorzien om de klep omhoog te houden. De weergave van de motor is best goed, met heel veel details, maar er is wel vrij veel verchroomd. Een kwastje, matte lak, zwarte verf en wat kleuraccentjes zouden de boel flink ophalen. Maar toch: het meeste ís er gewoon en da’s mooi. Ook leuk: op de intercoolers staat met losse zwarte letters de naam van de fabrikant: Behr.

Geventileerde achterruit

Je kunt de motor goed zien, ook onder de geribbelde en geventileerde achterruit. Die verschilt trouwens aanzienlijk met die van de Polistil-Ferrari. Die heeft veel minder sleuven, maar is ook minder doorzichtig. Maar eigenlijk oogt die motor wel wat échter dan die van Bburago, doordat er minder bruin in zit. Opvallend verschil: de luchtopening achter het zijruitje is in het Polistil-model open, zoals het hoort, terwijl die in de motorruimte van de Bburago helemaal niet te zien is. En verder heeft de Bburago achteraan vijf koelsleuven en de Polistil vier. Waarschijnlijk is de Bburago dus gebaseerd op het prototype van de F40 en de Polistil op het productiemodel.

“Voor de F40 deed Bburago extra zijn best op het spuitwerk en het interieur”

Wat nou hype…

De échte Ferrari F40 maakte bij zijn verschijnen en nog vele jaren daarna enorme indruk. Bburago kon daarvan profiteren met een model dat er bijzonder goed uitzag. Maar kort na het verschijnen staken berichten de kop op dat het model niet meer verkrijgbaar zou zijn. Verzamelaars die zichzelf ‘serieus’ namen – speculanten eigenlijk – stroopten speelgoedwinkels af en kochten de grote Bburago-F40’s op. Ik beken dat ik er destijds ook twee heb gekocht, maar ik heb ze nog steeds. Destijds verzamelde ‘iedereen’ Ferrari, dus meer miniatuurfabrikanten stortten zich op het model, maar Polistil heeft niet echt gedeeld in de gekte rond de modellen. De F40 in 1 op 18 wordt vooral met Bburago geassocieerd.

Driecijferige bedragen

De F40 kostte in de winkel een gulden of dertig, maar tussen verzamelaars werden ze al snel verhandeld voor driecijferige bedragen. Wat de motivatie van Bburago was om de productie zo snel te stoppen was ook onderwerp van speculatie.

Technische problemen

Later bleek dat Bburago in zijn fabriek technische problemen had die de productie van de F40 enige tijd lamlegde. Ik kan me voorstellen dat de productie van meer modellen kwam stil te liggen, want Bburago was een grote fabrikant. Maar alleen de F40 werd gehypet – al kenden we dat woord toen nog niet.

“Bburago had technische problemen die de productie lamlegde – het gevolg was een ware run op de F40”

Lang in productie

Natuurlijk nam Bburago de F40 gewoon weer in productie toen de technische problemen waren opgelost. De modellen waren al snel weer voor de normale prijs in de speelgoedwinkels te koop. En de F40 is héél lang in productie gebleven, in diverse kleuren – maar vooral rood natuurlijk – en uitvoeringen, en hij is niet schaars of zeldzaam. De kans is groot dat je hem nu nog vindt, voor een euro of tien, twintig. De Polistil wordt minder aangeboden, maar de prijzen daarvan zijn veelal nog wat lager.