AutoRAI in Miniatuur: Atlas Dinky Toys Ford Galaxie 500
Amerikaan voor Nederland ongeschikt: past niet in een hokje…
Door Paul Spek. Als (model)autoliefhebber schrijft hij wekelijks de rubrieken AutoRAI in Miniatuur en Auto’s van Toen. Rijdt een smart citycoupé en een Ford Streetka. |
Editions Atlas brengt al enkele jaren series autominiaturen uit waarop je je kunt abonneren. Leuk, al weet je nooit precies wat je toegestuurd krijgt. Een aangename verrassing was onlangs de Ford Galaxie 500 van Dinky Toys.
Dinky Toys uit je jeugd
De Galaxie 500 is onderdeel van de serie met de welluidende titel ‘Dinky Toys uit mijn jeugd met bewegende delen’ – een titel die precies zegt waar het om gaat. Het is een serie exacte heruitgaven van Dinky Toys uit de jaren zestig en zeventig, waarvan deurtjes, de motorkap en/of de kofferklep open kunnen. Leuk voor wie toen jong was en op latere leeftijd zijn geliefde autootjes in de handen van zijn kleine neefjes verloren zag gaan…
Amerikaanse slee
Goed, de Ford Galaxie 500 dus. Een enorme auto, die alleen al vanwege zijn afmetingen niet zo paste in Nederland en hier dus ook niet zo bekend. Tja, die afmetingen hè… Het is een echte Amerikaanse slee en dus overtreft ie ook in de schaal 1 op 43 in afmetingen de miniaturen van bekende Europese auto’s.
“Exacte heruitgaven waarvan deurtjes, de motorkap en/of de kofferklep open kunnen. Leuk voor wie zijn geliefde Dinky Toys in de handen van zijn kleine neefjes verloren zag gaan…”
Bijna vijftig jaar oud
Maar het is – ondanks dat Dinky Toys hem al begin jaren zeventig in miniatuur uitbracht – nog steeds een leuk model. Oké, heel veel details heeft de miniatuur-Ford Galaxie niet, maar hij ís het wél, zoals je dan zegt. De lange platte neus, de grote passagiersruimte en de lange kont, de indrukwekkende grille en de gestapelde koplampen met daaronder de fikse voorbumper. En hij is schitterend strak en hoogglanzend gelakt. Keurig!
Alles kan open
En wat bijzonder is: álle deuren, de motorkap én de kofferklep kunnen open. Daarom is het zo leuk dat Atlas deze Dinky Toys opnieuw heeft uitgebracht: de originele Dinky’s zijn natuurlijk al jaren geleden ten prooi gevallen aan onze kleine neefjes en missen ten minste een paar deuren…
“Alle deuren, de motorkap én de kofferklep kunnen open. Daarom is het zo leuk dat Atlas deze Dinky Toys opnieuw heeft uitgebracht”
Plastic glas
Ook leuk: de portieren zijn voorzien van ‘glas’ – plastic natuurlijk – waarin de frames zijn meegenomen in reliëf. Er zitten dus geen lelijke, vaak veel te dikke randen om de ruitjes. Als je wilt, zou je ze zélf een kleurtje kunnen geven voor extra realisme. Maar aan de andere kant: hij hóórt zo.
Openen en sluiten
Wat je als kind nooit was opgevallen, maar wat het model nu zo interessant maakt, is dat alle deuren keurig openen en sluiten. Dat is best een constructieve uitdaging, maar die heeft Dinky Toys al die jaren geleden al keurig opgelost. En daar profiteert niet alleen Atlas van, maar ook de senior-verzamelaar die je zelf nu bent. Deurtje open, deurtje dicht: terug naar je jeugd!
“Deurtje open, deurtje dicht: terug naar je jeugd!”
Wandkastje
Er is alleen één dingetje. Bij de Dinky Toys-series verzendt Atlas een leuk houten wandkastje – aan de binnenkant bekleed met fluweelachtige stof – waarin je je modelletjes en desgewenst het bijbehorende doosje overzichtelijk kunt uitstallen. Leuk hoor. Maar de Ford Galaxie past nóóit in zo’n vakje… En dus staat ie gewoon boven op het kastje, veilig vastgeschroefd in zijn doos, buiten bereik van grijpgrage neefjes.
Het einde
Onlangs stuurde Atlas een mailing waarin het meldde dat een van de series waarop ik geabonneerd ben, was afgelopen. Een blik op de Nederlandse Atlas-website leert vervolgens dat je je niet meer kunt abonneren op collecties… Jammer! De site linkt door naar de De Agostini-site (dat is het moederbedrijf van Editions Atlas), waar ze nog wél worden aangeboden. Grijp je kans en sla je slag. Maar je kunt de Atlas Dinky Toys waarschijnlijk nog jaren vinden op de tweemaandelijkse NAMAC-beurs – de eerstvolgende is op 11 augustus a.s.
“De Galaxie past nóóit in ’n vakje van de kastjes die bij deze serie horen – hij is véél te groot”